آشنایی با علائم سکته مغزی نقش مهمی در نجات جان افراد دارد؛ زیرا سرعت عمل در تشخیص و درمان، تأثیر مستقیمی بر کاهش عوارض ناشی از سکته دارد. اگر بتوانید نشانه‌های اولیه این عارضه را به‌درستی شناسایی کنید، می‌توانید سریعاً اقدامات لازم را انجام داده و فرد را به مرکز درمانی منتقل کنید. در این صورت، احتمال بهبود کامل بیمار به‌طور چشمگیری افزایش می‌یابد. در این مقاله از بیمارستان مجازی ایران، به بررسی نشانه‌ها، دلایل و پیامدهای سکته مغزی می‌پردازیم. همراه ما باشید.

📞 0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص را در اولویت قرار داده‌ایم.

با اطمینان به ما بسپارید و تجربه‌ای بی‌نظیر از خدمات حرفه‌ای و مطمئن را داشته باشید.

سکته مغزی چیست؟

سکته مغزی زمانی اتفاق می‌افتد که جریان خون به بخشی از مغز به دلیل انسداد یا پارگی عروق خونی کاهش یافته یا به‌طور کامل متوقف شود. در چنین شرایطی، اکسیژن و مواد مغذی لازم به سلول‌های مغزی نمی‌رسد و این سلول‌ها در مدت کوتاهی آسیب دیده یا از بین می‌روند؛ در نتیجه، علائم سکته مغزی بروز می‌کند.

این وضعیت نوعی اختلال در عروق مغزی است که مستقیماً بر رگ‌های خون‌رسان به مغز تأثیر می‌گذارد و ممکن است منجر به آسیب‌های جدی مغزی شود.

سکته مغزی یک وضعیت اورژانسی به شمار می‌آید و با مشاهده اولین علائم، باید بلافاصله به مراکز درمانی مراجعه کرد. در بسیاری از موارد، این عارضه با درمان به‌موقع قابل کنترل است؛ اما اگر رسیدگی به آن با تأخیر انجام شود، می‌تواند منجر به ناتوانی‌های دائمی یا حتی مرگ شود.

علائم سکته مغزی

شناسایی به‌موقع علائم سکته مغزی نقش کلیدی در آغاز درمان سریع و جلوگیری از عوارض جدی آن دارد.

علائم رایج سکته مغزی شامل موارد زیر است:

• بی‌حسی یا ضعف ناگهانی در صورت، دست یا پا (به‌خصوص در یک سمت بدن)
• احساس گیجی یا کاهش سطح هوشیاری
• فلج یک‌طرفه
• اختلال در صحبت کردن یا درک کلمات
• سرگیجه یا چرخش سر
• اختلال در حفظ تعادل و هماهنگی حرکات
• سردرد ناگهانی و شدید بدون علت مشخص
• مشکل در راه رفتن
• گفتار نامفهوم
• اختلالات بینایی مانند تاری دید یا دوبینی

در مراحل اولیه، علائمی مانند بی‌حسی در یک سمت بدن، مشکل در حفظ تعادل، اختلال گفتاری، کاهش هوشیاری و اختلالات بینایی معمولاً بیشترین هشدار را ایجاد می‌کنند. شناسایی این نشانه‌ها می‌تواند جان بیمار را نجات دهد.

علائم قبل از سکته مغزی

در برخی موارد، سکته مغزی به‌صورت تدریجی و با علائم هشداردهنده ظاهر می‌شود. این علائم اولیه ممکن است چند ساعت یا حتی چند روز قبل از بروز سکته کامل آغاز شوند و فرصتی طلایی برای مداخله درمانی فراهم کنند.

علائم هشداردهنده‌ی اولیه سکته مغزی عبارت‌اند از:

• بی‌حسی یا ضعف ناگهانی در اندام‌ها، به‌ویژه در یک سمت بدن
• سردرد شدید و ناگهانی، همراه با یا بدون سرگیجه
• اختلال در گفتار یا ناتوانی در بیان کلمات
• دشواری در راه رفتن یا از دست دادن تعادل
• گفتار نامفهوم یا مبهم
• اختلال بینایی در یک یا هر دو چشم، مانند تاری دید یا دوبینی

توجه به این نشانه‌ها و مراجعه فوری به مراکز درمانی می‌تواند از عوارض جدی و دائمی سکته مغزی جلوگیری کند.

علائم سکته مغزی در زنان

اگرچه بیشتر علائم سکته مغزی میان زنان و مردان مشابه است، اما برخی نشانه‌ها در زنان با احتمال بیشتری بروز می‌کنند و ممکن است کمتر شناخته‌شده باشند. آگاهی از این علائم می‌تواند در تشخیص سریع‌تر و کاهش عوارض ناشی از سکته مغزی مؤثر باشد.

علائم سکته مغزی که ممکن است در زنان بیشتر دیده شود، شامل موارد زیر است:

• حالت تهوع یا استفراغ بدون دلیل مشخص
• توهم یا اختلال در درک واقعیت
• درد غیرمعمول در بخش‌هایی از بدن
• احساس ضعف و بی‌حالی شدید
• تنگی نفس یا مشکل در تنفس
• افت سطح هوشیاری
• بروز تشنج
• تغییر ناگهانی در رفتار یا خلق‌وخو (مانند تحریک‌پذیری یا بی‌قراری)
• گیجی یا دشواری در پاسخ‌گویی به سؤالات ساده

شناسایی این علائم در مراحل اولیه می‌تواند به مداخله درمانی سریع و کاهش خطر ناتوانی‌های جدی کمک کند.

علائم سکته مغزی در مردان

برخی از علائم سکته مغزی ممکن است در مردان با احتمال بیشتری ظاهر شوند. شناخت این علائم می‌تواند به تشخیص سریع‌تر و اقدام به‌موقع برای درمان کمک کند.

علائمی که در مردان هنگام سکته مغزی بیشتر دیده می‌شود عبارت‌اند از:

• لبخند نامتقارن یا افتادگی یک‌طرفه صورت
• تکلم نامفهوم یا دشوار شدن بیان کلمات
• ناتوانی در بلند کردن هر دو بازو یا ضعف در یکی از آن‌ها
• احساس بی‌حسی یا ضعف ناگهانی در یک‌طرف بدن (صورت، بازو یا پا)

در صورت مشاهده هر یک از این علائم، باید فوراً با اورژانس تماس گرفته شود، چراکه درمان زودهنگام می‌تواند از آسیب‌های جدی مغزی جلوگیری کند.

انواع سکته مغزی

سکته مغزی به‌طور کلی به سه نوع اصلی تقسیم می‌شود که هرکدام مکانیسم و ویژگی‌های خاص خود را دارند:

۱. سکته مغزی ایسکمیک
این نوع، رایج‌ترین نوع سکته مغزی است و حدود ۸۷ درصد موارد را شامل می‌شود. سکته مغزی ایسکمیک زمانی رخ می‌دهد که یک رگ خونی در مغز به دلیل لخته یا انسداد، مسدود شود و در نتیجه جریان خون و اکسیژن به مغز کاهش یابد یا متوقف شود.

۲. سکته مغزی هموراژیک (خونریزی‌دهنده)
در این نوع سکته، یک رگ خونی در مغز پاره می‌شود و باعث خونریزی در بافت مغزی می‌شود. این خونریزی معمولاً به دلیل ترکیدن آنوریسم یا ناهنجاری‌های عروقی رخ می‌دهد و می‌تواند به بافت مغز آسیب برساند.

۳. حمله ایسکمیک گذرا (TIA)
این حالت که به آن “سکته خفیف” نیز می‌گویند، زمانی اتفاق می‌افتد که جریان خون به‌طور موقت در بخشی از مغز متوقف شود. برخلاف سکته مغزی کامل، علائم TIA معمولاً طی چند دقیقه تا چند ساعت برطرف می‌شود، اما یک هشدار جدی برای احتمال سکته کامل در آینده است و نباید نادیده گرفته شود.

دلایل سکته مغزی و عوامل خطرساز آن

تا اینجا با انواع و علائم سکته مغزی آشنا شدیم؛ در ادامه به بررسی دلایل و عوامل خطر ابتلا به این بیماری می‌پردازیم. علت بروز سکته مغزی بسته به نوع آن می‌تواند متفاوت باشد، اما به‌طورکلی عواملی وجود دارند که احتمال وقوع این عارضه را افزایش می‌دهند.

مهم‌ترین عوامل خطر سکته مغزی عبارت‌اند از:

• اضافه‌وزن یا چاقی
• افزایش سن
• فشار خون بالا
• دیابت
• کلسترول بالا
• سابقه خانوادگی سکته یا بیماری‌های قلبی
• کم‌تحرکی یا سبک زندگی بی‌تحرک
• بیماری‌های قلبی و عروقی
• مصرف دخانیات
• نوشیدنی‌های الکلی
• سوءمصرف مواد مخدر

برخی از این عوامل مانند سن یا سابقه خانوادگی قابل تغییر نیستند، اما با اصلاح سبک زندگی، ترک سیگار، رژیم غذایی سالم و ورزش منظم می‌توان بسیاری از عوامل خطر را کنترل یا کاهش داد.

عوارض بعد از سکته مغزی

عوارض ناشی از سکته مغزی بسته به محل آسیب‌دیده در مغز و مدت‌زمانی که خون‌رسانی مختل شده است، می‌تواند شدت و نوع متفاوتی داشته باشد.

از جمله شایع‌ترین عوارض سکته مغزی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• فلج یا ضعف عضلانی در یک‌طرف بدن
• اختلال در گفتار یا بلع
• مشکلات شناختی مانند ضعف حافظه، اختلال در تمرکز یا قدرت استدلال
• تغییرات خلقی و روانی مانند افسردگی یا اضطراب
• احساس درد، کرختی یا سوزن‌سوزن شدن در دست‌ها یا پاها
• اختلال در رفتار یا کاهش توانایی انجام کارهای روزمره و مراقبت از خود

مداخله و توان‌بخشی زودهنگام می‌تواند نقش مهمی در کاهش این عوارض و بهبود کیفیت زندگی فرد داشته باشد.

راه های جلوگیری از سکته مغزی چیست؟

بهترین روش برای پیشگیری از سکته مغزی، مدیریت عوامل خطر و اصلاح سبک زندگی است.

راهکارهای موثر شامل موارد زیر هستند:

• رعایت رژیم غذایی سالم و متعادل با مصرف زیاد میوه‌ها و سبزیجات تازه
• انجام ورزش منظم و حفظ فعالیت بدنی روزانه
• پیشگیری و کنترل اضافه‌وزن و چاقی
• ترک سیگار و اجتناب از مصرف نوشیدنی‌های الکلی
• کنترل دقیق فشار خون
• مدیریت و تنظیم سطح قند خون

این اقدامات به کاهش چشمگیر ریسک سکته مغزی و بهبود سلامت کلی کمک می‌کنند.

اقدامات اولیه هنگام سکته مغزی

همان‌طور که گفته شد، سکته مغزی یک وضعیت اضطراری پزشکی است و سرعت عمل در پیشگیری از عوارض و نجات جان بیمار بسیار حیاتی است.

اگر کسی در اطراف شما علائم سکته مغزی نشان داد، مراحل زیر را دنبال کنید:

• آرامش خود را حفظ کنید و فوراً با اورژانس (۱۱۵) تماس بگیرید.
• بیمار را در وضعیت مناسبی قرار دهید؛ بهتر است به پهلوی خود خوابانده شود و سر کمی بالاتر باشد.
• تنفس بیمار را بررسی کنید و در صورت نبود تنفس، احیای قلبی-ریوی (CPR) را آغاز کنید. لباس‌های تنگ بیمار را شل کنید.
• بیمار را با پتو گرم نگه دارید تا از سرما جلوگیری شود.
• از دادن هرگونه غذا یا نوشیدنی به بیمار خودداری کنید، زیرا خطر خفگی وجود دارد.
• اگر بیمار ضعف در اندام‌ها دارد، از جابه‌جایی او خودداری کنید.
• علائم بیمار و زمان شروع آن‌ها را به دقت یادداشت کنید و اگر ضربه به سر وارد شده، حتماً این موضوع را به تیم اورژانس اطلاع دهید تا بهترین مراقبت انجام شود.

تشخیص سکته مغزی

برای تشخیص سکته مغزی روش‌های متعددی وجود دارد که بهترین نتیجه زمانی به دست می‌آید که بیمار ظرف حداکثر ۳ ساعت پس از ظهور علائم اولیه به مرکز درمانی منتقل شود.

معاینه پزشکی
پزشک ابتدا قدرت عضلات، رفلکس‌ها، حس بینایی و تعادل بیمار را ارزیابی می‌کند. همچنین فشار خون اندازه‌گیری شده و عروق خونی پشت چشم مورد بررسی قرار می‌گیرند.

آزمایش خون
از طریق اندازه‌گیری پارامترهای خونی، احتمال لخته شدن یا خونریزی بررسی می‌شود. آزمایش‌هایی مانند زمان پروترومبین (PT) و زمان ترومبوپلاستین نسبی (PTT) نقش مهمی در تعیین علت خونریزی یا لخته شدن خون دارند. همچنین نمونه خون برای شناسایی عوامل عفونت‌زا بررسی می‌شود.

سونوگرافی کاروتید
این روش جریان خون در عروق کاروتید را بررسی کرده و میزان تنگی شریان یا وجود لخته را تشخیص می‌دهد.

آنژیوگرافی مغزی
با استفاده از اشعه ایکس و تزریق ماده حاجب، تصاویر دقیقی از عروق خونی مغز تهیه می‌شود. این روش برای شناسایی آنوریسم، تنگی عروق، ناهنجاری‌های شریانی-وریدی، تومور مغزی و وجود لخته کاربرد دارد.

اکوکاردیوگرام
در این روش تصویربرداری دقیق از قلب انجام می‌شود تا هرگونه لخته‌ای که ممکن است به سمت مغز حرکت کند، شناسایی شود.

ام‌آر‌آی
ام‌آر‌آی با استفاده از امواج مغناطیسی، تصاویر دقیقی از مغز ایجاد کرده و نواحی آسیب‌دیده را نشان می‌دهد.

تفاوت سکته مغزی و خونریزی مغزی چیست؟

خونریزی مغزی نوعی سکته مغزی است که در آن شریان‌های مغزی دچار پارگی شده و خون در بافت مغز نشت می‌کند.

میزان بهبودی پس از سکته مغزی ارتباط مستقیم با سرعت مراجعه به مراکز درمانی دارد؛ هرچه فرد سریع‌تر تحت درمان قرار گیرد، احتمال کاهش عوارض بیشتر خواهد بود. روند بهبود کامل ممکن است چند هفته، چند ماه یا حتی سال‌ها به طول انجامد.

کلام آخر

با آگاهی از علائم سکته مغزی می‌توانید از بروز آسیب‌های جدی و حتی فوت عزیزانتان پیشگیری کنید. زمان نقش بسیار مهمی در کاهش عوارض سکته دارد. به محض مشاهده نخستین علائم، بیمار را به پهلو قرار دهید و فوراً با اورژانس تماس بگیرید. همچنین از دادن آب یا هر نوع خوراکی به او خودداری کنید.

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

آمپول ضدبارداری یکی از روش‌های متداول جلوگیری از بارداری است. استفاده از این آمپول‌ها نسبتاً ساده بوده و تا مدت مشخصی پس از تزریق، از بارداری جلوگیری می‌کند، اما ممکن است در برخی افراد با عوارض جانبی ناخوشایندی همراه باشد. همچنین، رعایت نکردن زمان‌بندی دقیق تزریق آمپول می‌تواند منجر به بارداری ناخواسته شود. در این مقاله از بیمارستان مجازی ایران به معرفی انواع مختلف این آمپول‌ها، نحوه عملکرد، زمان مناسب تزریق و عوارض ممکن آن‌ها می‌پردازیم.

📞 0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص را در اولویت قرار داده‌ایم.

با اطمینان به ما بسپارید و تجربه‌ای بی‌نظیر از خدمات حرفه‌ای و مطمئن را داشته باشید.

آمپول ضد بارداری چیست؟

آمپول ضدبارداری یکی از روش‌های هورمونی جلوگیری از بارداری به شمار می‌آید. این آمپول حاوی هورمونی به نام «پروژستین» است که ساختاری مشابه هورمون طبیعی پرژسترون، هورمون جنسی زنانه، دارد.

آمپول ضد بارداری چگونه کار می‌کند؟

هورمون‌های زنانه که مسئول تنظیم چرخه قاعدگی هستند، هر ماه باعث بلوغ تعدادی از تخمک‌های تولید شده در تخمدان‌ها و آزادسازی آن‌ها (تخمک‌گذاری) می‌شوند. این تخمک‌ها سپس از طریق لوله‌های رحمی به سمت رحم حرکت می‌کنند و در مسیر خود، در صورت برخورد با اسپرم، ممکن است بارور شوند. همچنین این هورمون‌ها دیواره رحم را ضخیم و نرم کرده و آن را برای بارداری آماده می‌کنند.

هورمون پروژستین موجود در آمپول ضدبارداری باعث توقف فرآیند تخمک‌گذاری می‌شود. علاوه بر این، این هورمون ترشحات دهانه رحم را غلیظ‌تر می‌کند که حرکت اسپرم‌ها به داخل رحم را دشوار می‌سازد. بنابراین، وقتی تخمکی وارد لوله‌های رحمی نشود، بارداری نیز رخ نخواهد داد.

بهترین زمان برای استفاده از آمپول ضد‌بارداری

در صورتی که باردار نباشید، می‌توانید آمپول ضدبارداری را در هر روز از چرخه قاعدگی تزریق کنید. اگر تزریق در پنج روز اول چرخه قاعدگی انجام شود، اثرگذاری آن فوری است و نیازی به استفاده از روش‌های کمکی نیست. اما اگر تزریق در روزهای دیگر چرخه انجام شود، برای اطمینان از پیشگیری مؤثر، باید به‌مدت ۷ روز از روش‌های کمکی مانند کاندوم زنانه یا مردانه استفاده کنید.

زنانی که به‌تازگی زایمان کرده‌اند و شیر نمی‌دهند، می‌توانند در هر زمانی پس از زایمان اقدام به تزریق آمپول کنند. اما در مورد مادران شیرده، توصیه می‌شود حداقل ۶ هفته پس از زایمان صبر کنند تا تزریق انجام شود.

در صورتی که آمپول در روز ۲۱ پس از زایمان یا پیش از آن تزریق شود، پیشگیری از بارداری بلافاصله آغاز می‌شود. ولی اگر تزریق بعد از روز ۲۱ انجام شود، لازم است تا ۷ روز از روش‌های کمکی جلوگیری استفاده شود.

تزریق آمپول پس از سقط جنین نیز امکان‌پذیر است و در صورتی که طی ۵ روز اول پس از سقط انجام شود، اثر پیشگیری فوری دارد. اگر تزریق پس از روز پنجم انجام شود، استفاده از روش‌های مکمل جلوگیری تا ۷ روز توصیه می‌شود.

 انواع آمپول ضد بارداری

آمپول‌های ضدبارداری توسط شرکت‌های مختلف دارویی تولید می‌شوند و بسته به مدت‌زمان تأثیرگذاری‌شان، به انواع گوناگون دسته‌بندی می‌گردند.پ

آمپول ضد‌بارداری یک ماهه

این نوع آمپول‌ها که با عنوان آمپول‌های ضدبارداری ترکیبی نیز شناخته می‌شوند، تنها حدود یک ماه اثر محافظتی دارند و باید هر ۲۸ تا ۳۰ روز یک‌بار تزریق آن‌ها تمدید شود. از آنجا که بازه تأثیر این آمپول‌ها کوتاه است، احتمال فراموشی نوبت بعدی تزریق وجود دارد که این مسئله می‌تواند از میزان اثربخشی آن‌ها در پیشگیری از بارداری بکاهد.

آمپول ضدبارداری دو ماهه

این نوع آمپول‌ها تا حدود ۸ هفته اثر محافظتی دارند و از بارداری جلوگیری می‌کنند. پس از پایان این مدت، برای حفظ تأثیر پیشگیری، لازم است تزریق مجدد انجام شود.

آمپول ضد‌بارداری سه ماهه

این آمپول‌ها قادرند تا ۱۲ هفته از بارداری جلوگیری کنند. پس از این بازه زمانی، برای ادامه‌ی اثر محافظتی، تزریق دوز بعدی ضروری است.

میزان اثربخشی آمپول ضد بارداری در جلوگیری از بارداری

آمپول‌های ضدبارداری باید پیش از پایان یافتن مدت زمان اثرگذاری‌شان تمدید شوند؛ در غیر این صورت، احتمال بارداری ناخواسته افزایش می‌یابد. طبق اعلام CDC، در صورتی که این آمپول‌ها به‌موقع و منظم تزریق شوند، می‌توانند تا ۹۹.۸ درصد از بارداری جلوگیری کنند.

آیا احتمال حاملگی هم‌زمان با تزریق آمپول ضد بارداری وجود دارد؟

با اینکه آمپول‌های ضدبارداری روش مؤثری برای پیشگیری از بارداری هستند، اما باز هم احتمال بسیار کمی برای بارداری ناخواسته وجود دارد. بر اساس نتایج یک پژوهش منتشرشده توسط NIH، تنها حدود ۳ نفر از هر ۱۰۰ زن که از این روش استفاده می‌کنند ممکن است باردار شوند. البته این احتمال زمانی کاهش می‌یابد که تزریق آمپول به‌صورت منظم و در زمان مقرر انجام شود.

مزایای استفاده از آمپول ضد بارداری

مزایای استفاده از آمپول‌های ضدبارداری شامل موارد زیر است:

• اثربخشی طولانی‌مدت تنها با یک تزریق، در مقایسه با روش‌های کوتاه‌مدتی مانند کاندوم
• عدم نیاز به قطع رابطه جنسی برای استفاده از روش پیشگیری
• مناسب برای افرادی که به دلایل پزشکی نمی‌توانند از روش‌های حاوی استروژن مانند قرص‌های ضدبارداری استفاده کنند
• بی‌نیاز از مصرف روزانه و حذف نگرانی بابت فراموشی (بر خلاف قرص‌های روزانه)
• قابل استفاده هم‌زمان با شیردهی بدون اختلال در تولید شیر
• کاهش خون‌ریزی قاعدگی، تسکین دردهای پریودی و بهبود علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS)

معایب استفاده از آمپول ضد بارداری

• عوارض جانبی متنوعی ممکن است در بدن ظاهر شود
• احتمال ادامه یافتن عوارض تا پایان مدت اثر آمپول و حتی برای مدتی پس از آن
• عدم محافظت در برابر بیماری‌های مقاربتی (بر خلاف کاندوم)
• لزوم به خاطر سپردن زمان تزریق مجدد
• نیاز به زمان برای بازگشت باروری و بازگشت چرخه قاعدگی به حالت طبیعی (گاهی تا یک سال)

عوارض آمپول ضدبارداری بر بدن

با وجود تمام فوایدی که آمپول‌های ضدبارداری ارائه می‌دهند، نمی‌توان از عوارض احتمالی و نقاط ضعف آن‌ها چشم‌پوشی کرد.

آیا آمپول های ضد بارداری باعث اختلال در پریود می شوند؟

یکی از عوارض شایع آمپول‌های ضدبارداری، ایجاد اختلال در روند قاعدگی است که ممکن است به صورت یک یا چند مورد از موارد زیر بروز کند:

• لکه‌بینی بین دوره‌ها
• قطع کامل پریود
• کاهش میزان خون‌ریزی
• افزایش مدت زمان خون‌ریزی

آمپول ضد بارداری چه ‌تاثیری در رابطه جنسی دارد؟

تزریق آمپول ضدبارداری منجر به کاهش سطح هورمون استروژن در بدن می‌شود. این تغییرات هورمونی ممکن است باعث کاهش تمایل جنسی در برخی افراد شده و تاثیر منفی بر کیفیت رابطه جنسی آن‌ها داشته باشد.

آیا امکان حساسیت به آمپول ضد بارداری وجود دارد؟

در برخی موارد بسیار نادر، ممکن است بدن برخی زنان نسبت به آمپول‌های ضدبارداری واکنش حساسیتی نشان دهد.

آیا آمپول ضد بارداری به پیشگیری از بیماری های مقاربتی کمک می کند؟

بیماری‌های مقاربتی می‌توانند از طریق تماس پوستی، رابطه دهانی و تماس با ترشحات تناسلی در رابطه‌های مقعدی یا واژینال منتقل شوند؛ بنابراین استفاده از آمپول ضدبارداری نقشی در جلوگیری از انتقال این بیماری‌ها ندارد.

آیا آمپول ضدبارداری برای استخوان‌ها بد است؟

برخی تحقیقات علمی حاکی از آن است که استفاده بلندمدت از آمپول‌های ضدبارداری ممکن است باعث کاهش تراکم استخوان‌ها شود، به‌ویژه در زنان جوان‌تر که هنوز روند افزایش تراکم استخوان در آن‌ها ادامه دارد. به همین دلیل، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) توصیه می‌کند که مدت مصرف این آمپول‌ها نباید بیش از دو سال باشد تا خطر ابتلا به پوکی استخوان کاهش یابد.

آیا آمپول ضدبارداری باعث اضافه‌وزن می‌شود؟

برخی از خانم‌ها پس از تزریق آمپول ضدبارداری ممکن است افزایش وزن را تجربه کنند، اما این موضوع برای همه صدق نمی‌کند و بسیاری بدون تغییر وزن از این روش استفاده می‌کنند.

سایر عوارض آمپول ضد‌بارداری

دیگر عوارض احتمالی ناشی از تزریق آمپول ضدبارداری که معمولاً پس از گذشت مدتی کاهش یافته یا از بین می‌روند، شامل موارد زیر هستند:

• سردرد
• سرگیجه
• اضطراب
• خستگی
• درد شکم
• نفخ
• جوش و آکنه
• ریزش مو
• تغییرات خلق و خو
• حساسیت پستان‌ها
• افسردگی

موارد منع مصرف آمپول ضدبارداری

در موارد زیر استفاده از آمپول ضدبارداری ممنوع است:

• بارداری
• برنامه‌ریزی برای بارداری در ۱ تا ۲ سال آینده
• سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان سینه، سکته مغزی، لخته خون، بیماری کبدی یا افسردگی
• وجود خونریزی غیرطبیعی واژن، مشکلات کبدی یا بیماری‌های پستان (از جمله سرطان)
• مصرف داروی آمینوگلوتتیماید (که برای درمان بیماری کوشینگ استفاده می‌شود)

همچنین در شرایط زیر تجویز آمپول ضدبارداری باید با احتیاط انجام شود:

• ابتلا به دیابت
• سن نوجوانی
• سابقه افسردگی
• سابقه سکته قلبی یا مغزی
• پوکی استخوان یا ریسک بالای ابتلا به آن

آیا باید قبل از آمپول ضدبارداری آزمایش بدهم؟

اگر نوبت تزریق بعدی آمپول را به موقع انجام ندهید و در کنار آن از روش‌های پیشگیری دیگر مانند کاندوم استفاده نکنید، احتمال بارداری ناخواسته وجود خواهد داشت. بنابراین، با توجه به اینکه استفاده از آمپول ضدبارداری در دوران بارداری ممنوع است، در این شرایط بهتر است قبل از تزریق نوبت بعدی، آزمایش بارداری انجام دهید.

همچنین، در اولین تزریق، پزشک معمولاً آمپول را در ۵ روز اول چرخه قاعدگی تزریق می‌کند تا از عدم بارداری اطمینان حاصل شود.

چند بار می‌توان از آمپول ضدبارداری استفاده کرد؟

به دلیل احتمال بروز عوارضی مانند کاهش تراکم استخوان، توصیه می‌شود استفاده از آمپول ضدبارداری بیش از دو سال ادامه پیدا نکند، مگر در شرایط خاصی که سایر روش‌های پیشگیری موثر نباشند. بنابراین، اگر از آمپول‌های سه‌ماهه استفاده می‌کنید، بهتر است حداکثر تا ۸ نوبت متوالی تزریق را انجام دهید.

راه‌کارهایی برای کاهش عوارض جانبی آمپول ضدبارداری

خون‌ریزی و لکه‌بینی: برای کاهش این عوارض، پزشکان معمولاً داروهای ضدالتهابی مانند بروفن تجویز می‌کنند. اگر این داروها موثر نباشند، ممکن است ترکیبات استروژنی تجویز شود که به بهبود سریع‌تر بافت‌ها و انعقاد خون کمک می‌کند.

اختلال خواب: برای کاهش این مشکل، توصیه می‌شود از مصرف قهوه در عصر خودداری کرده و از چرت زدن در طول روز پرهیز کنید. همچنین داشتن یک برنامه منظم خواب می‌تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند.

نوسانات خلقی و اضطراب: با کمک گرفتن از روانشناس و شرکت در گروه‌های حمایتی روان‌درمانی، می‌توان این مشکلات را بهتر مدیریت کرد.

اضافه‌وزن: رعایت رژیم غذایی متعادل همراه با فعالیت بدنی منظم، به پیشگیری از افزایش وزن کمک می‌کند.

نفخ: نوشیدن مایعات کافی، ورزش منظم و مصرف مواد غذایی سرشار از فیبر به کاهش نفخ کمک خواهد کرد.

عوارض جانبی آمپول‌ها معمولاً پس از عادت کردن بدن به دارو (معمولاً بین ۲ تا ۳ ماه پس از تزریق) کاهش یافته یا از بین می‌روند. در صورتی که این عوارض برای شما آزاردهنده است، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا روش پیشگیری مناسب‌تری را به شما پیشنهاد دهد.

آیا می‌توان آمپول ضد بارداری را بدون نسخه دریافت کرد؟

با توجه به هورمونی بودن آمپول‌های ضدبارداری و احتمال بروز عوارض جانبی، تهیه این داروها تنها با نسخه پزشک مجاز است.

علائم بعد از قطع مصرف آمپول ضدبارداری

پس از قطع مصرف آمپول ضدبارداری، هورمون‌ها حداقل تا سه ماه در بدن باقی می‌مانند و به همین دلیل ممکن است عوارضی مانند خون‌ریزی تا چند هفته پس از توقف مصرف ادامه یابد. همچنین بازگشت چرخه قاعدگی به حالت طبیعی ممکن است چند ماه زمان ببرد.

مطالعات کمی درباره سایر عوارض قطع مصرف آمپول ضدبارداری انجام شده، اما برخی خانم‌ها در شبکه‌های اجتماعی از مشکلاتی مانند افزایش وزن، گرگرفتگی، درد سینه، مشکلات خواب، سردرد، حالت تهوع و علائمی شبیه به آنفلوانزا پس از قطع این داروها گزارش داده‌اند.

آیا در زمان شیردهی می‌تون آمپول ضد‌بارداری را استفاده کرد؟

درست است؛ استفاده از آمپول‌های ضدبارداری در دوران شیردهی ایمن و بدون مشکل است.

به‌دلیل خطر احتمال ابتلا به پوکی استخوان، توصیه می‌شود استفاده از این آمپول‌ها بیش از دو سال ادامه پیدا نکند.

آیا آمپول ضد بارداری باعث چاقی می شوند؟

برخی افراد پس از مصرف آمپول ضدبارداری دچار افزایش وزن می‌شوند، اما واکنش بدن هر فرد متفاوت است و بسیاری از افراد ممکن است اصلاً اضافه‌وزن نداشته باشند.

کلام آخر

تزریق آمپول ضدبارداری مزایایی مانند اثربخشی بالا و مدت زمان نسبتاً طولانی (در مقایسه با کاندوم) دارد. اما مانند سایر روش‌های پیشگیری، این آمپول‌ها تنها زمانی بهترین عملکرد را دارند که به‌درستی و منظم استفاده شوند. همچنین مصرف طولانی‌مدت آن‌ها ممکن است به کاهش تراکم استخوان‌ها منجر شود. اگر فکر می‌کنید برنامه‌ریزی برای تزریق منظم آمپول دشوار است یا عوارض جسمی ناشی از مصرف آن را نمی‌توانید تحمل کنید، بهتر است روش‌های جایگزین پیشگیری از بارداری را بررسی نمایید.

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

گواتر به بزرگ شدن غیرطبیعی غده تیروئید گفته می‌شود. این بیماری انواع مختلفی دارد که برخی از آن‌ها موقتی بوده و ممکن است خودبه‌خود برطرف شوند، اما در برخی موارد گواتر دائمی و خطرناک است و نیاز به درمان دارد. علت‌های متفاوتی می‌توانند موجب بروز گواتر شوند و نحوه درمان آن بستگی مستقیم به عامل ایجادکننده دارد. در این مقاله از بیمارستان مجازی ایران، به بررسی دلایل، انواع و علائم گواتر پرداخته و راهکارهای پیشگیری و درمان آن را معرفی می‌کنیم.

📞 0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص را در اولویت قرار داده‌ایم.

با اطمینان به ما بسپارید و تجربه‌ای بی‌نظیر از خدمات حرفه‌ای و مطمئن را داشته باشید.

­گواتر چیست؟

غده تیروئید به شکل پروانه‌ای در جلوی گردن و بالای نای قرار دارد و مسئول تولید هورمون‌های تیروئیدی T3 (تری‌یدوتیرونین) و T4 (تیروکسین) است. این هورمون‌ها در تنظیم بسیاری از فرآیندهای بدن مانند دمای بدن، خلق‌وخو، ضربان قلب و هضم نقش مهمی ایفا می‌کنند. بنابراین، هر گونه اختلال در عملکرد تیروئید می‌تواند مشکلات و عوارض متعددی ایجاد کند.

گواتر به بزرگ شدن غیرطبیعی تیروئید گفته می‌شود که گاهی موقتی بوده و بدون نیاز به درمان خاصی بهبود می‌یابد، اما در برخی موارد نشان‌دهنده وجود مشکلات جدی‌تر در تیروئید است و نیاز به درمان پزشکی دارد. عوامل متعددی از جمله کمبود ید، کم‌کاری یا پرکاری تیروئید و تماس با برخی مواد سمی می‌توانند باعث ایجاد گواتر شوند.

علل ایجاد گواتر

بیماری گواتر می‌تواند علت‌های مختلفی داشته باشد:

کمبود ید
شایع‌ترین دلیل ایجاد گواتر، کمبود ید در بدن است. ید نقش حیاتی در تولید هورمون‌های تیروئید دارد و وقتی این عنصر به اندازه کافی وجود نداشته باشد، غده‌ی تیروئید مجبور می‌شود برای جبران کمبود، فعالیت بیشتری داشته باشد که منجر به بزرگ شدن آن می‌شود.

بیماری گریوز (پرکاری تیروئید)
گریوز یک بیماری خودایمنی است که باعث افزایش فعالیت تیروئید و تولید بیش از حد هورمون می‌شود. این افزایش هورمون‌ها باعث بزرگ شدن تیروئید و ایجاد گواتر می‌گردد.

هاشیموتو
تیروئیدیت هاشیموتو باعث کاهش تولید هورمون‌های تیروئیدی می‌شود و منجر به کم‌کاری تیروئید می‌گردد. در این حالت، سطح هورمون محرک تیروئید (TSH) در خون افزایش یافته و این افزایش عامل تحریک رشد تیروئید و ایجاد گواتر است.

تیروئیدیت
التهاب تیروئید که ممکن است به دلیل عفونت‌های ویروسی یا بیماری‌های دیگر رخ دهد، می‌تواند باعث تورم غده و بروز گواتر شود.

ندول یا گره تیروئید
گاهی اوقات کیست‌ها یا توده‌های جامد و مایع‌دار روی تیروئید شکل می‌گیرند که به آن‌ها گره یا ندول گفته می‌شود. این گره‌ها معمولاً خوش‌خیم هستند و از عوامل ایجاد کننده گواتر محسوب می‌شوند.

سرطان تیروئید
سرطان تیروئید معمولاً باعث تورم یک طرف غده می‌شود و برخلاف گواتر، معمولاً با گره‌های متعدد همراه نیست.

بارداری
در برخی موارد، تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند موجب بزرگ شدن غده تیروئید و ایجاد گواتر شود.

انواع بیماری گواتر

نوع گواتر تا حد زیادی به علت ایجاد آن وابسته است:

گواتر ساده: این نوع که به گواتر کلوئیدی یا بومی نیز معروف است، معمولاً ناشی از کمبود ید است. از آنجایی که ید عمدتاً از طریق تغذیه تأمین می‌شود، گواتر بومی معمولاً در مناطقی که کمبود ید دارند، بین افراد به صورت گسترده دیده می‌شود.

گواتر غیرسمی: این نوع گواتر معمولاً به صورت تک‌گیر و پراکنده رخ می‌دهد و در بسیاری موارد علت مشخصی برای آن یافت نمی‌شود. با این حال، مصرف برخی داروها مانند لیتیوم می‌تواند عامل بروز آن باشد. در گواتر غیرسمی، سطح هورمون‌های تیروئیدی طبیعی باقی می‌ماند و عملکرد تیروئید بدون تغییر است. این نوع معمولاً خوش‌خیم است.

گواتر سمی: گواتر سمی یا ندولار زمانی اتفاق می‌افتد که یک یا چند گره در تیروئید بزرگ شوند. این گره‌ها قادر به تولید هورمون هستند و به همین دلیل باعث افزایش سطح هورمون‌های تیروئیدی و بروز پرکاری تیروئید می‌شوند.

علائم گواتر

علائم رایج گواتر شامل موارد زیر می‌شود:

• تورم در ناحیه جلوی گردن و زیر سیب گلو
• احساس فشار یا کشیدگی در گلو
• تغییر یا گرفتگی صدا
• برجسته شدن رگ‌های گردن
• سرگیجه هنگام بالا بردن دست‌ها

برخی علائم کمتر شایع گواتر عبارت‌اند از:

• مشکل در تنفس یا تنگی نفس
• سرفه مکرر
• صدای خس‌خس هنگام نفس کشیدن
• سختی در بلعیدن یا احساس فشار روی مری

در صورت بروز هر یک از این نشانه‌ها، حتماً به پزشک متخصص غدد مراجعه کنید.

چه افرادی در معرض خطر گواتر هستند؟

اگرچه گواتر دلایل متعددی دارد، اما برخی افراد بیشتر در معرض ابتلا به آن قرار دارند:

• داشتن سابقه خانوادگی از سرطان، گره یا مشکلات تیروئیدی
• مصرف ناکافی ید در رژیم غذایی
• ابتلا به بیماری یا شرایطی که موجب کاهش سطح ید در بدن می‌شود
• جنسیت زن، زیرا گواتر در زنان شایع‌تر است
• سن بالای ۴۰ سال، که احتمال بروز گواتر را افزایش می‌دهد
• زنان باردار و زنان یائسه بیشتر در معرض این بیماری هستند
• انجام رادیوتراپی در ناحیه گردن و قفسه سینه که می‌تواند ریسک گواتر را بالا ببرد

در صورت عدم درمان، گواتر ممکن است به نای و مری فشار وارد کند و مشکلاتی مانند اختلال در بلع و تنفس ایجاد کند.

عوارض گواتر

اگر گواتر در مراحل اولیه و خفیف باشد، معمولاً تهدید جدی برای سلامت ایجاد نمی‌کند. اما در مواردی که اندازه گواتر بزرگ شده و شدت آن افزایش یابد، ممکن است باعث فشار روی نای و مری شده و عملکرد تنفس و بلع را مختل کند.

عوارض شدیدتر گواتر وابسته به علت ایجاد آن است؛ از آنجا که گواتر می‌تواند ناشی از مشکلات مختلفی مانند کم‌کاری یا پرکاری تیروئید باشد، عدم درمان به موقع آن ممکن است منجر به پیامدهای جدی و خطرناکی شود.

تشخیص گواتر

تشخیص گواتر معمولاً با معاینه‌ی فیزیکی گردن و غده‌ی تیروئید آغاز می‌شود. پس از آن، پزشک ممکن است برخی آزمایش‌های تشخیصی را برای بررسی دقیق‌تر تجویز کند:

• آزمایش خون: این آزمایش برای اندازه‌گیری سطح هورمون‌های تیروئیدی انجام می‌شود و همچنین به کمک آن می‌توان وجود التهاب یا عفونت احتمالی را تشخیص داد.
• اسکن تیروئید: با استفاده از این روش، پزشک می‌تواند اندازه و فعالیت بخش‌های مختلف غده‌ی تیروئید را بررسی کند و وضعیت کلی گواتر را ارزیابی نماید.
• سونوگرافی: سونوگرافی یک روش تصویربرداری ایمن و بدون درد است که برای مشاهده ساختار گردن و تیروئید به کار می‌رود. این روش به پزشک کمک می‌کند تا گره‌ها و تغییرات غده تیروئید را به دقت ارزیابی کند.
• نمونه‌برداری (بیوپسی): در صورتی که گواتر با وجود گره‌های تیروئیدی همراه باشد، ممکن است پزشک نمونه‌ای کوچک از بافت گره را جهت بررسی دقیق‌تر و آزمایش‌های تخصصی به آزمایشگاه ارسال کند.

درمان گواتر

درمان گواتر به عوامل مختلفی از جمله اندازه‌ی گواتر، علت ایجاد آن و وضعیت کلی سلامت فرد بستگی دارد. پزشک با توجه به این موارد ممکن است یک یا چند روش درمانی زیر را توصیه کند:

مشاهده و پیگیری:
اگر گواتر کوچک باشد، علائمی ایجاد نکند و عملکرد تیروئید طبیعی باشد، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد فعلاً درمان خاصی انجام نشود و فقط روند تغییرات به صورت منظم تحت نظر قرار گیرد تا در صورت بروز علائم جدید، اقدامات لازم انجام شود.

دارودرمانی:
اختلالات کم‌کاری یا پرکاری تیروئید معمولاً با داروهای هورمونی قابل کنترل هستند. این داروها به تنظیم سطح هورمون‌های تیروئیدی کمک کرده و در نتیجه باعث بهبود گواتر می‌شوند. همچنین اگر گواتر ناشی از التهاب یا عفونت باشد، مصرف داروهای ضد التهاب یا آنتی‌بیوتیک می‌تواند موثر باشد.

جراحی:
در مواردی که گواتر بزرگ شده و باعث مشکلات تنفسی یا بلع شده باشد، یا وقتی که گره‌های تیروئید باعث پرکاری تیروئید شده باشند، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن بخشی یا تمام غده‌ی تیروئید باشد. جراحی همچنین روش مناسبی برای درمان سرطان تیروئید است. پس از عمل جراحی، معمولاً بیمار باید داروهایی مصرف کند تا هورمون‌های تیروئید در سطح مناسبی حفظ شوند.

ید رادیواکتیو:
در برخی موارد برای کاهش اندازه گواتر و کنترل پرکاری تیروئید، پزشک ممکن است ید رادیواکتیو تجویز کند. این ماده خوراکی وارد جریان خون شده و به غده‌ی تیروئید می‌رسد و برخی سلول‌های آن را تخریب می‌کند. این روش باعث کوچک شدن گواتر و کاهش فعالیت غده می‌شود، اما ممکن است در نهایت باعث کم‌کاری تیروئید شود.

در نهایت، انتخاب روش درمانی مناسب برای گواتر کاملاً بستگی به علت و شرایط فرد دارد و می‌تواند شامل دارودرمانی، جراحی یا درمان با ید رادیواکتیو باشد.

پیشگیری از بیماری گواتر

کمبود ید یکی از شایع‌ترین علل ایجاد گواتر است. خوشبختانه امروزه بیشتر نمک‌های مصرفی یددار هستند و همین موضوع باعث شده تا در سال‌های اخیر موارد کمبود ید و ابتلا به گواتر کاهش چشمگیری داشته باشد.

یک فرد بالغ به طور میانگین روزانه به حدود ۱۵۰ میکروگرم ید نیاز دارد. اگر از نمک‌های فاقد ید استفاده می‌کنید، بهتر است ید را به شکل مکمل غذایی مصرف کنید یا حداقل دو بار در هفته از نمک دریا یا غذاهای دریایی بهره ببرید؛ زیرا آب دریا منبع خوبی برای ید است و می‌تواند به پیشگیری از گواتر کمک کند.

با این حال، باید توجه داشت که مصرف بیش از حد نمک‌های یددار و افزایش غیرطبیعی سطح ید در بدن نیز ممکن است باعث بروز گواتر شود. در صورت مواجهه با مشکل افزایش سطح ید، توصیه می‌شود به جای نمک یددار، از نمک‌های بدون ید استفاده کنید.

کلام آخر

همان‌طور که پیش‌تر بیان شد، اصلی‌ترین دلیل ایجاد گواتر، کمبود ید در رژیم غذایی است. برای پیشگیری از این مشکل، مصرف نمک‌های یددار و افزودن غذاهای دریایی به برنامه غذایی‌تان را فراموش نکنید. در صورت مشاهده هر گونه تورم یا ورم در ناحیه گردن، حتماً به یک پزشک متخصص غدد مراجعه کنید. شما می‌توانید همین حالا از طریق سامانه بیمارستان مجازی ایران، با بهترین پزشکان فوق تخصص غدد به صورت آنلاین مشاوره پزشکی دریافت کنید.

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

هماتوم (Hematoma) یکی از مشکلات رایج است که به‌دنبال آسیب به یکی از رگ‌های خونی بزرگ بدن به‌وجود می‌آید. بیشتر افراد در طول زندگی خود حداقل یک‌بار دچار هماتوم می‌شوند. این عارضه معمولاً شبیه به کبودی ظاهر می‌شود و اغلب خطر چندانی ندارد، اما در برخی موارد می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تر شود.

در این مقاله از بیمارستان مجازی ایران، به‌صورت جامع با علل، انواع و روش‌های درمان هماتوم آشنا خواهید شد. همراه ما باشید.

📞 0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص را در اولویت قرار داده‌ایم.

با اطمینان به ما بسپارید و تجربه‌ای بی‌نظیر از خدمات حرفه‌ای و مطمئن را داشته باشید.

هماتوم چیست؟

همان‌طور که گفتیم، هماتوم به‌دنبال آسیب به یکی از رگ‌های خونی بزرگ بدن ایجاد می‌شود و ظاهری شبیه کبودی دارد. بیشتر هماتوم‌ها معمولاً بی‌خطر هستند، اما برخی موارد ممکن است مشکلات جدی‌تری به‌وجود بیاورند.

ضربه و صدمات از شایع‌ترین دلایل ایجاد هماتوم هستند، ولی در برخی موارد نیز این عارضه بدون علت مشخصی در نقاط مختلف بدن ظاهر می‌شود.

به‌طور کلی، نوع و شدت هماتوم بستگی به محل آسیب‌دیده دارد و می‌تواند از وضعیت‌های بدون خطر تا شرایط نیازمند مراقبت پزشکی متفاوت باشد.

چه عواملی باعث پیدایش هماتوم می‌شوند؟

هرگونه آسیب به دیواره رگ‌های خونی می‌تواند منجر به نشت خون شود. این خون خارج شده از رگ‌ها باعث تشکیل هماتوم می‌گردد. در ادامه با رایج‌ترین دلایل بروز هماتوم آشنا خواهید شد:

هماتوم ناشی از صدمات جزئی یا شدید

برای بروز هماتوم نیاز به ضربه‌های شدید نیست و گاهی حتی برخورد ساده‌ای مثل ضربه خوردن انگشتان پا به پایه میز یا صندلی هم می‌تواند منجر به این مشکل شود.

از سوی دیگر، آسیب‌های جدی‌تر مانند تصادفات رانندگی، سقوط از ارتفاع یا آنوریسم نیز ممکن است باعث تشکیل هماتوم گردند.

هماتوم ناشی از اقدامات جراحی

برخی از جراحی‌ها، از جمله عمل‌های پزشکی، دندانپزشکی یا جراحی‌های زیبایی، ممکن است باعث بروز هماتوم شوند، زیرا این فرآیندها می‌توانند به بافت‌ها و رگ‌های خونی آسیب برسانند.

هماتوم ناشی از مصرف برخی از داروها

برخی داروهای رقیق‌کننده خون نیز می‌توانند ریسک بروز هماتوم را افزایش دهند. برای مثال، افرادی که به‌طور مرتب آسپرین، وارفارین یا دی پیریدامول (پرستین) مصرف می‌کنند، ممکن است بیشتر در معرض خونریزی‌های غیرطبیعی مانند هماتوم قرار بگیرند.

تفاوت هماتوم با کبودی

تغییر رنگ و حساسیت ناحیه آسیب‌دیده باعث می‌شود بسیاری فکر کنند هماتوم و کبودی یکی هستند، در حالی که این دو تفاوت‌های قابل‌توجهی دارند.

کبودی به‌دنبال آسیب به رگ‌های خونی کوچک ایجاد شده و به صورت لکه‌هایی به رنگ بنفش، آبی یا تیره روی پوست ظاهر می‌شود. معمولاً کبودی‌ها با گذشت زمان به رنگ روشن‌تر یا زرد تبدیل شده و به‌طور طبیعی بدون نیاز به درمان بهبود می‌یابند و مشکل جدی ایجاد نمی‌کنند.

از سوی دیگر، هماتوم ناشی از آسیب به رگ‌های خونی بزرگ‌تر است و ممکن است رنگ آن آبی تیره یا سیاه باشد. هماتوم‌های خفیف معمولاً با مراقبت‌های خانگی رفع می‌شوند، اما موارد شدیدتر نیازمند مراجعه به پزشک و درمان تخصصی هستند.

آشنایی با انواع هماتوم

نوع هماتوم به محلی که در بدن ظاهر می‌شود بستگی دارد و به‌طور معمول به انواع زیر دسته‌بندی می‌شود:

هماتوم گوش

در این نوع هماتوم، فضایی بین غضروف گوش و پوست بالای آن تشکیل می‌شود. این آسیب معمولاً در ورزشکارانی مانند کشتی‌گیران، بوکسورها و سایر رشته‌های ورزشی که برخوردهای شدیدی دارند، بسیار شایع است.

هماتوم زیرجلدی

هماتوم زیرناخنی (Subungual hematoma) در زیر ناخن یا پوست اطراف آن شکل می‌گیرد. این نوع کبودی معمولاً به‌دنبال ضربه‌های خفیف مانند اصابت تصادفی چکش یا سقوط جسم سنگین روی انگشت ایجاد می‌شود.

هماتوم سر پوست

در هماتوم پوست سر (Scalp hematoma) معمولاً به صورت یک برجستگی در ناحیه پوست سر دیده می‌شود. این حالت ناشی از آسیب به پوست و عضله‌های سطحی سر است و تأثیری بر مغز یا عملکرد آن ندارد.

هماتوم سپتوم

تیغه‌ی بینی یا سپتوم (Septum) یک صفحه‌ی عمودی و نازک است که داخل بینی را به دو حفره مجزا تقسیم می‌کند و نقش حمایت ساختاری بینی را بر عهده دارد. وقتی این تیغه دچار ضربه یا شکستگی شود، هماتوم سپتوم شکل می‌گیرد. این نوع هماتوم معمولاً در کودکان شایع‌تر است.

هماتوم رتروپریتئونال

هماتوم رتروپریتئونال یا هماتوم خلف صفاقی (Retroperitoneal hematoma) به‌دنبال خونریزی در فضای پشت صفاق و اطراف اعضای داخلی شکم ایجاد می‌شود. این وضعیت معمولاً با کبودی در ناحیه پهلو همراه است و بیشتر در افراد مسن شایع است.

هماتوم طحال

کبودی در این نوع هماتوم زمانی ظاهر می‌شود که آسیب‌های شدید به طحال یا ناحیه شکم وارد شده باشد. این وضعیت نیازمند درمان فوری است و در صورت بی‌توجهی می‌تواند عوارض جدی و خطرناکی به‌دنبال داشته باشد. با این حال، احتمال ابتلا به این عارضه در افراد بسیار کم است.

هماتوم کبدی

کبد عضوی است که موادی تولید می‌کند که جلوی لخته شدن خون در هنگام خونریزی را می‌گیرند، اما در صورت آسیب دیدن کبد و ایجاد هماتوم کبدی، لازم است سریعاً به پزشک مراجعه شود، زیرا نادیده گرفتن این مشکل می‌تواند منجر به عوارض جدی شود.

هماتوم اپیدورال ستون فقرات (Spinal epidural hematoma)

فضای اپیدورال در کانال نخاعی شامل لنف، ریشه‌های عصبی نخاع، بافت همبند، رگ‌های کوچک و شبکه‌ای از عروق در ناحیه کمری است. زمانی که آسیب شدیدی به لایه‌های نخاع و مهره‌ها وارد شود، هماتوم اپیدورال ایجاد می‌شود. اگرچه این مشکل نادر است، اما عدم درمان آن می‌تواند عوارض جدی و خطرناکی برای بیمار به دنبال داشته باشد.

هماتوم اپیدورال داخل جمجمه

هماتوم اپیدورال (Spinal epidural hematoma) یکی از شایع‌ترین انواع این بیماری است که در فضای بیرونی مغز و جمجمه رخ می‌دهد. معمولاً این عارضه به‌دنبال شکستگی جمجمه و پارگی رگ‌های شریان خلفی یا مننژیال میانی ایجاد می‌شود. همچنین ممکن است در اثر ضربه شدید به سر و مغز به وجود آید.

این نوع هماتوم اغلب ناشی از ضربات ناگهانی به سر است و در صورت عدم درمان به موقع، خطر مرگ در این بیماران افزایش می‌یابد. به همین دلیل، در صورت وارد شدن هرگونه ضربه به سر، مراجعه فوری به پزشک و انجام معاینات تخصصی بسیار حیاتی است.

هماتوم ساب دورال یا زیر سخت شامه

ساب‌دورال یا سخت‌شامه (Subdural) بیرونی‌ترین لایه‌ای است که سیستم عصبی مرکزی را احاطه کرده است. هماتوم ساب‌دورال معمولاً در اثر ضربه به سر ایجاد می‌شود و در صورت عدم درمان به موقع، می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند فلج مغزی و حتی مرگ شود.

علائم هماتوم چیست؟

علائم این بیماری ممکن است فوراً نمایان نشوند، اما معمولاً در روزهای اول پس از آسیب ظاهر می‌شوند. علائم هماتوم ساب‌دورال معمولاً ظرف ۷۲ ساعت پس از ضربه بروز می‌کند. شدت علائم بستگی به میزان وخامت هماتوم دارد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

علائم هماتوم خفیف

وقتی هماتوم در سطح پوست باشد، فرد ممکن است علائم زیر را داشته باشد:

• تغییر رنگ پوست
• ورم و التهاب
• حساس شدن ناحیه آسیب‌دیده
• قرمزی پوست
• احساس درد و گرما در اطراف محل آسیب

علائم هماتوم های شدید

در موارد شدیدتر، فرد ممکن است با علائم جدی‌تری روبرو شود. به‌عنوان مثال، در هماتوم اپیدورال داخل جمجمه باید به علائمی مانند:

• سردرد شدید و تشدید شونده
• تغییر شکل یا ناهمواری مردمک چشم
• دشواری در حرکت دادن بازو یا پا
• کاهش شنوایی
• مشکل در بلعیدن
• احساس خواب‌آلودگی
• از دست دادن هوشیاری

توجه داشته باشید که اگر دچار آسیب سر شده‌اید و هر یک از این علائم را مشاهده کردید، فوراً باید به پزشک مراجعه کنید.

روش‌های درمان را بشناسید

هماتوم‌های خفیف معمولاً نیاز به درمان خاصی ندارند و بدن به مرور زمان خون تجمع یافته در ناحیه آسیب‌دیده را جذب کرده و بهبود پیدا می‌کند.

درمان خانگی
در صورتی که هماتوم خفیف باشد، بهتر است ناحیه آسیب‌دیده را استراحت دهید و برای کاهش درد و تورم از کمپرس یخ استفاده کنید.

درمان پزشکی
اگر درد شدیدی دارید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. پزشکان ممکن است استفاده از آتل برای ثابت نگه‌داشتن ناحیه آسیب‌دیده یا داروهای مسکن برای کاهش درد را توصیه کنند.

یادتان باشد برای کاهش التهاب و درد هماتوم، از مصرف خودسرانه داروها اجتناب کنید؛ چرا که برخی داروها مثل آسپرین می‌توانند وضعیت را بدتر کنند.

جراحی
در مواردی که هماتوم شدید باشد و فشار زیادی بر نخاع، مغز یا دیگر اندام‌ها وارد کند، پزشک ممکن است جراحی را لازم بداند. همچنین در برخی شرایط، برای پیشگیری از عفونت، تخلیه جراحی هماتوم ضروری است.

عوارض ناشی از هماتوم

در صورت عدم درمان هماتوم، ممکن است عوارض جدی به وجود آید. برای مثال، هماتوم مغزی که تشخیص داده نشده و درمان نشود، می‌تواند باعث بروز علائمی مانند سردردهای مداوم، سرگیجه و مشکلات گفتاری در فرد شود.

کلام آخر

بسیاری از هماتوم‌ها خفیف بوده و معمولاً مشکلی ایجاد نمی‌کنند. هماتوم‌های کوچک را می‌توان با روش‌های مراقبتی ساده در خانه مدیریت کرد. اما اگر هماتوم همراه با درد شدید باشد، بهتر است برای دریافت مراقبت‌های پزشکی اقدام کنید.

همچنین توجه داشته باشید افرادی که از ناحیه سر دچار آسیب شده‌اند یا هماتوم آن‌ها عفونی شده، باید فوراً به پزشک مراجعه کنند تا با تشخیص به‌موقع و درمان مناسب، از بروز عوارض جدی جلوگیری شود.

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم یکی از مشکلات رایج بین زنان است. البته باید بدانید که طول دوره و سیکل قاعدگی در افراد مختلف متفاوت است و این موضوع کاملاً طبیعی محسوب می‌شود. پس قاعدگی نامنظم دقیقاً به چه معناست؟ در این مقاله از بیمارستان مجازی ایران به تعریف، دلایل بروز و راه‌های درمان پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم می‌پردازیم.

📞 0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص را در اولویت قرار داده‌ایم.

با اطمینان به ما بسپارید و تجربه‌ای بی‌نظیر از خدمات حرفه‌ای و مطمئن را داشته باشید.

پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم به چه معناست؟

در بیشتر افراد، طول دوره قاعدگی معمولاً بین ۲۱ تا ۳۵ روز است. اگر این مدت زمان کوتاه‌تر یا بلندتر باشد، یا اگر طول دوره قاعدگی هر بار متفاوت و نامنظم باشد، فرد دچار پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم شده است. تخمین زده می‌شود که حدود ۱۴ تا ۲۵ درصد زنان این مشکل را تجربه کنند.

تغییرات جزئی در طول دوره قاعدگی طبیعی به شمار می‌روند و کسانی که نوسانات هورمونی دارند، بیشتر با این تغییرات مواجه می‌شوند. بلوغ، یائسگی و شیردهی از عوامل شایع تغییرات هورمونی هستند. همچنین عوامل محیطی مانند استرس، مصرف برخی داروها و بیماری‌های زمینه‌ای می‌توانند روی چرخه قاعدگی تأثیر گذاشته و باعث نامنظمی پریود شوند.

علائم پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم

پریود نامنظم ممکن است با انواع خون‌ریزی‌های غیرعادی همراه باشد، از جمله:

• خون‌ریزی یا لکه‌بینی بین دو دوره قاعدگی
• خون‌ریزی پس از رابطه جنسی
• خون‌ریزی شدید در دوران قاعدگی
• طولانی‌تر شدن مدت خون‌ریزی قاعدگی نسبت به حالت طبیعی
• خون‌ریزی پس از دوران یائسگی

علل پریود نامنظم در زنان

پریود نامنظم می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد؛ البته اغلب این علل به تغییرات سطح هورمون‌ها مربوط می‌شوند.

تغییرات هورمونی

• بدن در دوران بلوغ تغییرات چشمگیری را تجربه می‌کند و ممکن است چندین سال طول بکشد تا هورمون‌هایی که چرخه قاعدگی را تنظیم می‌کنند به یک الگوی منظم و قابل پیش‌بینی برسند. به همین دلیل، نامنظمی در عادت ماهانه در این دوره نسبتاً شایع است.
• پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم همچنین می‌تواند پس از زایمان و در دوران شیردهی رخ دهد، زیرا بازگشت هورمون‌ها به حالت طبیعی زمان‌بر است. علاوه بر این، شیردهی مکرر می‌تواند باعث سرکوب تخمک‌گذاری و قطع شدن پریود شود.
• در مرحله ابتدایی یائسگی نیز نظم دوره‌های قاعدگی به هم می‌ریزد، زیرا سطح برخی هورمون‌ها کاهش می‌یابد. این موضوع باعث می‌شود فاصله بین دو دوره قاعدگی به تدریج افزایش یافته و در نهایت قاعدگی به طور کامل متوقف شود.

قرص اورژانسی و نامنظمی پریود            

قرص‌های ضدبارداری با جلوگیری از تخمک‌گذاری، مانع بارداری می‌شوند؛ به همین دلیل، در برخی افراد در زمان مصرف این قرص‌ها، عادت ماهیانه قطع می‌شود و برخی دیگر ممکن است خون‌ریزی‌هایی شبیه به قاعدگی را تجربه کنند.

اگر به‌تازگی یکی از روش‌های پیشگیری از بارداری مانند قرص، ایمپلنت یا تزریق‌های ماهانه را شروع کرده‌اید، ممکن است در چند ماه اول دچار پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم شوید. این بی‌نظمی معمولاً با گذشت زمان بهبود یافته و نظم بیشتری پیدا می‌کند، اما در برخی موارد ممکن است قاعدگی به‌طور کامل قطع شود.

سندرم تخمدان پلی کیستیک

سندروم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) یا تنبلی تخمدان حالتی است که در آن کیسه‌های کوچک پر از مایع، به نام کیست، در تخمدان‌ها شکل می‌گیرند. این وضعیت باعث افزایش هورمون‌های مردانه در بدن زنان شده و می‌تواند تخمک‌گذاری را مختل کند یا باعث تأخیر در قاعدگی شود.

علائم دیگر تنبلی تخمدان شامل موارد زیر است:

• جوش‌های پوستی (آکنه)
• رشد موهای زائد در نواحی مختلف بدن
• مقاومت به انسولین که ممکن است منجر به افزایش وزن شود
• افسردگی
• مشکلات در بارداری
• احتمال سقط جنین ناخواسته

اختلالات تغذیه‌ای

اختلالات خوردن مثل بی‌اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری می‌توانند باعث پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم شوند. به‌ویژه اگر فرد کاهش وزن شدید داشته باشد، احتمال بروز پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم افزایش می‌یابد.

اندومتریوز

در اندومتریوز، سلول‌های لایه داخلی رحم به‌صورت غیرطبیعی رشد می‌کنند و این بافت ممکن است حتی از رحم خارج شود.
در طول قاعدگی، هر ماه بخشی از بافت رحم تخریب و از بدن دفع می‌شود، اما در افرادی که به اندومتریوز مبتلا هستند، رشد غیرعادی این بافت می‌تواند باعث نپریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم شود.

علائم رایج اندومتریوز شامل موارد زیر است:

• خونریزی‌های شدید در دوران قاعدگی
• خروج لخته‌های خون بزرگ
• خونریزی بین دو دوره پریود
• مشکلات در باروری و باردار شدن

سایر علل پریود نامنظم

علاوه بر موارد ذکر شده، عوامل دیگری نیز می‌توانند باعث پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم شوند:

• استرس و اضطراب، چه مزمن و چه کوتاه‌مدت، می‌تواند تعادل هورمونی بدن را مختل کرده و باعث نامنظمی در پریود شود.
• ورزش‌های شدید و فعالیت بدنی بیش از حد ممکن است منجر به خونریزی نامنظم یا حتی توقف قاعدگی شود.
• اختلالات غدد تیروئید و هیپوفیز مانند کم‌کاری یا پرکاری تیروئید و همچنین افزایش هورمون پرولاکتین (هیپرپرولاکتینمی) می‌توانند بر نظم چرخه قاعدگی تأثیر بگذارند.

به طور کلی، هر بیماری که تعادل هورمونی بدن را بر هم بزند، می‌تواند عامل ایجاد قاعدگی نامنظم باشد.

عوارض پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم

پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم معمولاً مشکلی جدی ایجاد نمی‌کنند؛ اما اگر این بی‌نظمی طولانی‌مدت یا مداوم باشد، ممکن است ریسک برخی مشکلات سلامتی را افزایش دهد:

• کم‌خونی فقر آهن: خون شامل آهن است و در افرادی که خونریزی‌های شدید یا مکرر قاعدگی دارند، ممکن است مقدار زیادی خون از دست برود که به کم‌خونی فقر آهن منجر می‌شود.
• ناباروری: نامنظمی در پریود می‌تواند نشان‌دهنده عدم تخمک‌گذاری باشد، یعنی بدن تخمک آزاد نمی‌کند. هرچند درمان‌هایی وجود دارد، اما در صورت عدم تخمک‌گذاری احتمال بارداری کاهش می‌یابد.
• پوکی استخوان: تخمک‌گذاری باعث افزایش هورمون استروژن می‌شود که نقش مهمی در حفظ استحکام استخوان‌ها دارد. کسانی که تخمک‌گذاری نامنظمی دارند، به دلیل کاهش استروژن بیشتر در معرض پوکی استخوان قرار می‌گیرند.
• بیماری‌های قلبی و عروقی: کمبود استروژن همچنین می‌تواند احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش دهد.
• هیپرپلازی آندومتر: اگر پریود نامنظمی درمان نشود، ممکن است باعث ضخیم شدن غیرطبیعی پوشش داخلی رحم (هیپرپلازی آندومتر) شود که این وضعیت خطر ابتلا به سرطان آندومتر را افزایش می‌دهد.

درمان پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم

هورمون‌درمانی
داروهای ضدبارداری که شامل هورمون‌های استروژن و پروژسترون هستند، می‌توانند با افزایش سطح هورمون‌ها تخمک‌گذاری را تنظیم و تحریک کنند. همچنین این داروها می‌توانند خونریزی قاعدگی را کاهش داده و علائم برخی بیماری‌ها مانند سندروم تخمدان پلی‌کیستیک را بهبود بخشند. مصرف این قرص‌ها باید حتماً تحت نظر و تجویز پزشک انجام شود.

جراحی
در برخی موارد، پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم ناشی از وجود بافت زخم (اسکار) یا مشکلات ساختاری در رحم و لوله‌های فالوپ است. در این شرایط، پزشک ممکن است جراحی را برای اصلاح این مشکلات توصیه کند. این نوع جراحی به‌ویژه برای کسانی که قصد بارداری دارند، اهمیت دارد.

روش‌های درمانی خانگی
همان‌طور که اشاره شد، عوامل مانند ورزش شدید یا استرس بالا می‌توانند در ایجاد پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم نقش داشته باشند. اصلاح این عوامل و کاهش فشارهای روانی می‌تواند به بهبود نظم دوره‌های قاعدگی کمک کند.

آیا پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم باعث ناباروری میشود؟

چرخه‌های پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم لزوماً به معنای تاثیر منفی بر باروری نیستند. بسیاری از زنان با وجود نامنظمی در قاعدگی، بارداری طبیعی و بدون مشکل را تجربه می‌کنند. بنابراین، پریود نامنظم به معنای ناباروری قطعی نیست، اما ممکن است فرایند باردار شدن را کمی دشوارتر کند.

پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم و تخمک گذاری

در هر چرخه قاعدگی، بدن زنان معمولاً یک تخمک آزاد می‌کند؛ اگر این تخمک با اسپرم لقاح نیابد، بارداری رخ نمی‌دهد و قاعدگی آغاز می‌شود. در زنانی که قاعدگی منظمی دارند، زمان تخمک‌گذاری به‌راحتی قابل پیش‌بینی است و چون داشتن رابطه جنسی در این بازه احتمال بارداری را افزایش می‌دهد، شانس بارداری در این افراد بالاتر است.

اما در زنانی که پریود نامنظم دارند، تعیین زمان دقیق تخمک‌گذاری دشوارتر است و ممکن است بین دو دوره تخمک‌گذاری چند هفته یا حتی چند ماه فاصله بیفتد.

پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم چند روز طول میکشد؟

دوره‌های قاعدگی منظم معمولاً بین ۲۱ تا ۳۵ روز طول می‌کشند؛ اگر طول دوره‌ی قاعدگی شما کمتر یا بیشتر از این بازه باشد، ممکن است دچار پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم شده باشید.

کلام آخر

پریود نامنظم یا قاعدگی نامنظم به‌تنهایی مشکل جدی محسوب نمی‌شود، اما ممکن است علامت وجود یک بیماری یا اختلال زمینه‌ای باشد. بنابراین اگر پریودهای نامنظمی دارید، بهتر است با یک متخصص زنان مشورت کنید. همچنین باید بدانید که قاعدگی نامنظم معمولاً با تخمک‌گذاری نامنظم همراه است و می‌تواند روی باروری تأثیر بگذارد. پس اگر قصد بارداری دارید، حتماً از راهنمایی پزشک استفاده کنید.

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

رابطه جنسی در پریود، هرچند ممکن است با برخی خطرات و نگرانی‌ها همراه باشد، اما در صورت رعایت نکات بهداشتی و ایمنی، می‌تواند تجربه‌ای رضایت‌بخش و مفید برای هر دو طرف باشد. بنابراین، اگر اصول یک رابطه سالم را رعایت کنید، پریود بودن نباید مانعی برای برقراری رابطه جنسی لذت‌بخش باشد.

در این این مقاله از بیمارستان مجازی ایران، به بررسی فواید، عوارض احتمالی و نکات ضروری برای داشتن رابطه جنسی در پریود می‌پردازیم.

📞 0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص را در اولویت قرار داده‌ایم.

با اطمینان به ما بسپارید و تجربه‌ای بی‌نظیر از خدمات حرفه‌ای و مطمئن را داشته باشید.

آیا رابطه جنسی در پریودی مضر است؟

پاسخ این سؤال هم می‌تواند مثبت باشد و هم منفی! رابطه جنسی در پریود برخلاف باور عموم، مزایای قابل‌توجهی دارد و ذاتاً خطرناک نیست؛ اما اگر بدون رعایت اصول بهداشتی و ایمنی انجام شود، ممکن است با عوارضی همراه باشد. فراموش نکنید که در هر شرایطی، یک رابطه جنسی ناایمن می‌تواند آسیب‌زا باشد؛ نه فقط در زمان قاعدگی.

علت تحریک شدن در پریودی چیست؟

بسیاری از زنان در دوران قاعدگی افزایش میل جنسی را تجربه می‌کنند و این موضوع دلایل مختلفی دارد؛ از جمله تغییرات هورمونی و عوامل روانی.

در طول چرخه قاعدگی، سطح ترشح هورمون‌هایی مانند استروژن، پروژسترون، تستوسترون و DHEA (هورمونی که توسط غدد فوق کلیوی تولید می‌شود و در ساخت هورمون‌های جنسی نقش دارد) دچار نوسان می‌شود. بر اساس مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۳ در مجله Hormones and Behavior منتشر شده، افزایش تدریجی استروژن در روزهای ابتدایی پریود و هم‌زمان کاهش سطح پروژسترون، می‌تواند دلیل اصلی افزایش میل جنسی در این بازه زمانی باشد.

از سوی دیگر، برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهند که انقباض‌های لگنی در دوران پریود ممکن است میل جنسی را بیشتر کند. همچنین بسیاری از خانم‌ها احساس می‌کنند که رابطه جنسی در پریود به تسکین درد و ایجاد آرامش کمک می‌کند. این تجربه خوشایند می‌تواند به‌طور ناخودآگاه تمایل به رابطه در دوران پریود را افزایش دهد.

در مجموع، نوسانات طبیعی هورمونی و برخی عوامل جسمی و روانی دست‌به‌دست هم می‌دهند تا میل جنسی در دوران قاعدگی در برخی خانم‌ها افزایش یابد.

فواید رابطه جنسی در پریود

از جمله مزایای برقراری رابطه جنسی در پریود می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱. کاهش دردهای قاعدگی

درد شکمی در دوران قاعدگی معمولاً به دلیل انقباضات رحم برای دفع بافت‌های تخریب‌شده دیواره داخلی آن رخ می‌دهد. این بافت‌ها همراه با خون از بدن خارج می‌شوند. در این میان، ارگاسم می‌تواند به کاهش درد کمک کند؛ زیرا هنگام ارگاسم، عضلات رحم منقبض و سپس به‌طور کامل رها می‌شوند، و این فرآیند رهاسازی به کاهش گرفتگی‌ها و تسکین درد کمک می‌کند.

علاوه بر این، رابطه جنسی در پریود منجر به ترشح هورمون اندورفین در بدن می‌شود؛ هورمونی که به‌طور طبیعی خاصیت ضد درد دارد و همچنین می‌تواند استرس را کاهش داده و حس خوبی ایجاد کند.

۲. کوتاه شدن طول پریود

انقباضات عضلانی که هنگام رابطه جنسی رخ می‌دهند، می‌توانند به خروج سریع‌تر بافت‌های تخریب‌شده دیواره رحم کمک کنند. این فرآیند باعث تسریع در پاک‌سازی رحم شده و ممکن است مدت‌زمان خون‌ریزی قاعدگی را کاهش دهد.

۳. افزایش میل جنسی

همان‌طور که اشاره شد، میل جنسی در دوران پریود در برخی خانم‌ها افزایش می‌یابد. این افزایش میل می‌تواند تجربه رابطه جنسی در پریود برای بسیاری از افراد لذت‌بخش‌تر و رضایت‌بخش‌تر کند.

۴. روان‌کننده طبیعی

در دوران پریود، وجود خون و ترشحات واژن معمولاً نقش یک روان‌کننده طبیعی را ایفا می‌کند. به همین دلیل، در بسیاری از موارد برای برقراری رابطه جنسی در پریود نیازی به استفاده از روان‌کننده‌های مصنوعی نیست، مگر اینکه خشکی واژن یا ناراحتی خاصی وجود داشته باشد.

۵. تسکین سردرد قاعدگی

سردرد و میگرن از علائم شایع دوران پریود هستند. نتایج پژوهشی که در سال ۲۰۱۳ منتشر شده نشان می‌دهد افرادی که در طول پریود رابطه جنسی دارند، کمتر دچار این نوع سردردها می‌شوند. یکی از دلایل احتمالی این اثر، ترشح هورمون اندورفین حین رابطه جنسی است؛ ماده‌ای طبیعی در بدن که نقش مهمی در کاهش درد و ایجاد احساس آرامش دارد. (منبع: International Headache Society)

عوارض رابطه جنسی در پریود

از جمله مشکلاتی که برقراری رابطه جنسی در پریود دارد، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱. امکان بارداری در دوره قاعدگی

احتمال بارداری در دوران پریود بسیار کم است، اما به‌هیچ‌وجه صفر نیست! بیشترین شانس بارداری معمولاً در حوالی تخمک‌گذاری (حدود ۱۴ روز پیش از شروع پریود در یک چرخه ۲۸ روزه) رخ می‌دهد؛ زمانی که تخمک از تخمدان آزاد شده و آماده بارور شدن است. اگر در این زمان اسپرم در لوله رحم حضور داشته باشد، لقاح ممکن است اتفاق بیفتد و تخمک بارورشده در رحم لانه‌گزینی کند.

بااین‌حال، باید توجه داشت که طول چرخه قاعدگی در افراد مختلف متفاوت است و ممکن است از ماهی به ماه دیگر تغییر کند. برخی عوامل که می‌توانند نظم چرخه قاعدگی را بر هم بزنند عبارت‌اند از:

• شیردهی
• اختلالات خوردن
• کاهش شدید وزن
• تمرینات ورزشی سنگین
• سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS)
• نارسایی زودرس تخمدان‌ها
• بیماری‌های التهابی لگن (PID)
• فیبروم رحم
• اندومتریوز

در افرادی که چرخه قاعدگی کوتاه‌تری دارند (مثلاً ۲۲ روزه)، تخمک‌گذاری به زمان نزدیک‌تری نسبت به پایان پریود می‌افتد. از طرفی، اسپرم‌ها می‌توانند تا ۵ تا ۷ روز در بدن زنده بمانند. بنابراین اگر در روزهای پایانی پریود رابطه جنسی بدون محافظت داشته باشید، ممکن است اسپرم تا زمان تخمک‌گذاری زنده بماند و منجر به بارداری شود.

۲. افزایش احتمال انتقال بیماری‌های مقاربتی

بیماری‌های مقاربتی به دسته‌ای از بیماری‌ها گفته می‌شود که عمدتاً از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند. برخی از شایع‌ترین این بیماری‌ها عبارت‌اند از:

• کلامیدیا
• زگیل تناسلی
• سوزاک (گنوره)
• هپاتیت نوع B
• تبخال تناسلی
• ویروس HIV
• ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
• سفلیس
• تریکومونیازیس
• شپش ناحیه تناسلی (شپش عانه)

احتمال انتقال بیماری‌های مقاربتی هنگام رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم بسیار بالا است و در دوره پریود این احتمال حتی افزایش می‌یابد. دلیل این موضوع این است که عوامل بیماری‌زا مانند ویروس‌ها در خون وجود دارند و تماس شریک جنسی با خون فرد در حال پریود می‌تواند انتقال بیماری را سریع‌تر کند.

همچنین، فردی که پریود است در برابر ابتلا به این بیماری‌ها آسیب‌پذیرتر است، زیرا در این زمان دهانه رحم کمی بازتر شده و ویروس‌ها راحت‌تر از طریق واژن به داخل رحم منتقل می‌شوند.

۳. احتمال انتقال عفونت قارچی

عفونت‌های قارچی و باکتریایی واژن به‌دلیل تغییر در تعادل pH واژن (میزان قلیایی یا اسیدی بودن آن) و کاهش یا افزایش غیرطبیعی قارچ‌ها و باکتری‌های مفید ایجاد می‌شوند. این نوع عفونت‌ها ممکن است در هر زمانی رخ دهند، اما در دوران پریود به‌دلیل تغییرات هورمونی، pH واژن دچار تغییر شده و احتمال ابتلا به عفونت افزایش می‌یابد.

اگر زن به عفونت قارچی مبتلا باشد، امکان انتقال آن به شریک جنسی مرد نیز وجود دارد. در این حالت، عفونت قارچی از واژن به آلت تناسلی مرد منتقل شده و می‌تواند باعث التهاب و ناراحتی در او شود.

۴. جاری شدن خون حین رابطه جنسی

یکی از مهم‌ترین مشکلات رابطه جنسی در پریود، پخش شدن خون و کثیف شدن محیط است، به‌ویژه در روزهایی که خون‌ریزی شدیدتر است. این موضوع ممکن است باعث ایجاد نگرانی و کاهش لذت از رابطه شود.

۵. آیا رابطه در دوران قاعدگی باعث نازایی می‌شود؟

رابطه جنسی در پریود به‌تنهایی باعث نازایی نمی‌شود؛ اما در صورت عدم رعایت نکات ایمنی و ابتلا به بیماری‌های مقاربتی، احتمال ناباروری وجود دارد. عفونت‌های مقاربتی پیشرفته می‌توانند به بخش‌های مختلف دستگاه تناسلی در زنان و مردان آسیب رسانده و منجر به مشکلات باروری شوند. لازم است بدانید که این خطر در هر زمان از ماه ممکن است رخ دهد و محدود به دوران پریود نیست.

اگر در زمان پریودی رابطه داشته باشیم چه می‌شود؟

رابطه جنسی در پریود، در صورتی که اصول بهداشت جنسی رعایت شود، هیچ ضرری ندارد و می‌تواند به کاهش سردرد، دردهای شکمی و استرس‌های مربوط به قاعدگی کمک کند.

بهتر است در روزهایی که خون‌ریزی سبک‌تر است رابطه جنسی برقرار کنید. همچنین انجام رابطه زیر دوش، گذاشتن حوله روی تخت برای جلوگیری از کثیف شدن محیط، و استفاده از روش‌های دیگر مانند نوازش، رابطه دهانی یا مقعدی، ماساژ و غیره می‌تواند در این دوران کمک‌کننده باشد.

آیا می‌توانم در دوران پریود باردار شوم؟

درسته، هرچند احتمال بارداری در دوران تخمک‌گذاری بالاتر است، اما امکان بارداری در دوران پریود هم وجود دارد. این احتمال مخصوصاً در افرادی که چرخه قاعدگی کوتاه‌تری دارند، بیشتر می‌شود.

آیا رابطه جنسی در دوران پریودی باعث عفونت می‌شود؟

در دوران پریود احتمال انتقال عفونت‌های مقاربتی کمی افزایش می‌یابد، اما اگر در طول رابطه بهداشت جنسی را رعایت کرده و از کاندوم استفاده کنید، ریسک ابتلا به این بیماری‌ها به‌طور قابل توجهی کاهش می‌یابد.

کلام آخر

برای سال‌ها، رابطه جنسی در دوران پریود به‌عنوان یک موضوع تابو و حتی خطرناک تلقی می‌شد. در این مقاله تلاش کردیم این باور نادرست را اصلاح کنیم. رابطه جنسی در زمان قاعدگی نه‌تنها ضرری ندارد، بلکه می‌تواند به افزایش آرامش و کاهش دردهای معمول این دوران کمک کند. تنها نکته مهم، رعایت همیشگی اصول بهداشت جنسی است.

اگر شریک جنسیتان در این مورد مردد است، گفتگو و بیان نگرانی‌هایتان می‌تواند به رفع تردیدها و بهبود درک متقابل کمک کند.

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

بسیاری از خانم‌ها در دوره پریود دفع لخته خون در پریود را تجربه می‌کنند که اغلب این لخته‌ها طبیعی هستند. با این حال، در برخی موارد ممکن است این لخته‌ها نشان‌دهنده مشکلات هورمونی یا بیماری‌های زمینه‌ای باشند و نیاز به بررسی و پیگیری داشته باشند. به همین دلیل، آشنایی با روش‌های تشخیص لخته‌های طبیعی از غیرطبیعی اهمیت زیادی دارد. در این مقاله از بیمارستان مجازی ایران به معرفی راه‌های تشخیص لخته‌های غیرطبیعی و علل ایجاد آن‌ها می‌پردازیم.

📞 0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص را در اولویت قرار داده‌ایم.

با اطمینان به ما بسپارید و تجربه‌ای بی‌نظیر از خدمات حرفه‌ای و مطمئن را داشته باشید.

منظور از لخته خون در پریود چیست؟

بیشتر خانم‌ها در روزهای پرخون‌ریزی پریود، توده‌های خون غلیظ و ژله‌ای شکلی را دفع می‌کنند که به آن‌ها «لخته خون» گفته می‌شود.

تفاوت لخته خون طبیعی و غیرطبیعی

لخته خون در پریود اغلب طبیعی است، اما در برخی موارد می‌تواند نشان‌دهنده وجود یک مشکل جدی‌تر باشد.

علائم لخته خون طبیعی

خون طبیعی به صورت توده‌هایی چسبناک و غلیظ دیده می‌شود که معمولاً اندازه آن‌ها کوچک است و قطرشان بیشتر از ۱.۵ سانتی‌متر نیست. در روزهای اول پریود، زمانی که جریان خون از رحم بیشتر است، رنگ لخته‌ها معمولاً به قرمز روشن نزدیک است. در روزهایی که خون‌ریزی شدیدتر می‌شود، رنگ این لخته‌ها ممکن است تیره‌تر شده و به قرمز تیره یا حتی سیاه تغییر کند. با نزدیک‌شدن به پایان پریود، رنگ لخته‌ها معمولاً به سمت قهوه‌ای متمایل می‌شود.

علائم لخته خون غیرطبیعی

لخته‌هایی که بزرگ‌تر از اندازه یک حبه انگور (بیشتر از ۲ تا ۲.۵ سانتی‌متر) باشند، غیرطبیعی محسوب می‌شوند. این نوع لخته‌ها معمولاً همراه با خون‌ریزی شدید واژینال دفع شده و با درد زیادی همراه هستند.

وجود لخته‌های بزرگ نشان‌دهنده خون‌ریزی شدید است. اگر مجبورید نوار بهداشتی خود را هر ۱ تا ۲ ساعت تعویض کنید، خون‌ریزی شما زیاد است. خون‌ریزی شدید که بیش از ۷ روز طول بکشد، غیرعادی است و پزشکان به آن «مِنوراژی» می‌گویند. در صورتی که خون‌ریزی شدید و دفع لخته خون به صورت ماهانه تکرار شود، لازم است حتماً توسط پزشک معاینه و بررسی شود.

علت لخته خون طبیعی در پریود

دیواره رحم زنان (اِندومتریوم) در طول چرخه قاعدگی رشد کرده و ضخیم می‌شود. این ضخیم‌شدن به منظور آماده‌سازی محیط مناسب برای لانه‌گزینی و رشد جنین صورت می‌گیرد؛ اما اگر بارداری رخ ندهد، هورمون‌هایی ترشح می‌شوند که موجب ریزش بخش اضافی دیواره رحم و شروع خون‌ریزی قاعدگی می‌شوند. این فرآیند معمولاً هر ۲۸ تا ۳۵ روز، مطابق با طول چرخه قاعدگی، اتفاق می‌افتد.

۱. لخته‌شدن خون پریود به دلیل خون‌ریزی شدید

خروج دیواره رحم با همراهی خون، ترشحات و بافت‌های داخلی رحم صورت می‌گیرد. پس از جدا شدن این ترکیبات از رحم، در ناحیه پایین‌تر رحم تجمع پیدا می‌کنند و منتظر باز شدن دهانه رحم می‌مانند. برای کمک به خروج آسان‌تر این مواد، بدن ترکیبات ضد لخته‌ای تولید می‌کند که خون و بافت‌ها را رقیق‌تر کرده و حرکت آن‌ها را تسهیل می‌کند.

اما گاهی خون‌ریزی به حدی زیاد است که بدن نمی‌تواند به موقع و به اندازه کافی این ترکیبات ضدلخته را ترشح کند. در این حالت، خون پریود دچار لخته شدن می‌شود. این لخته‌ها بیشتر در روزهای ابتدایی پریود که خون‌ریزی سریع‌تر و شدیدتر است، دیده می‌شوند.

۲. پارگی رگ‌های کوچک رحم و لخته‌شدن خون پریود

یکی دیگر از عوامل تشکیل این لخته‌ها، پلاکت‌های خون هستند. هر زمان که در بدن خون‌ریزی رخ می‌دهد، حتی یک بریدگی کوچک در انگشت، پلاکت‌ها فعال شده و در محل خون‌ریزی لخته‌ای تشکیل می‌دهند. این لخته مسیر خروج خون را می‌بندد و از خون‌ریزی بیش از حد جلوگیری می‌کند.

در هنگام تخریب دیواره رحم، رگ‌های بسیار ریز داخل رحم نیز ممکن است خون‌ریزی کنند. در این شرایط پلاکت‌ها داخل رحم لخته‌هایی تشکیل می‌دهند که مانع خون‌ریزی بیشتر و از دست رفتن خون می‌شوند.

برای تسهیل خروج خون و بافت‌ها از رحم، بدن ترکیبات ضدلخته‌ای ترشح می‌کند تا خون رقیق‌تر شده و دفع آن راحت‌تر شود. اما اگر خون‌ریزی شدید باشد، بدن نمی‌تواند به سرعت این ترکیبات را بسازد و در نتیجه لخته‌های خونی شکل می‌گیرند.

علت لخته خون غیرطبیعی در پریود

برخی عوامل که منجر به خون‌ریزی شدید و تشکیل لخته‌های غیرطبیعی در دوران پریود می‌شوند، عبارتند از:

۱. عوارض داروهای پیشگیری از بارداری

قرص‌های ضدبارداری به دو دسته تقسیم می‌شوند:

• قرص‌های ترکیبی شامل استروژن و پروژسترون
• قرص‌های حاوی پروژسترون به‌تنهایی

هورمون استروژن موجود در قرص‌های ترکیبی می‌تواند باعث افزایش فاکتورهای انعقادی در خون شود. به همین دلیل، مصرف این نوع قرص‌ها ممکن است باعث تشکیل لخته‌های غیرطبیعی در دوران پریود گردد.

۲. عوارض برخی داروها

برخی داروهای ضدانعقاد خون ممکن است روند انعقاد خون را کند کرده و موجب افزایش شدت خون‌ریزی شوند. از جمله این داروها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آسپیرین
• هپارین
• وارفارین

۳. فیبروم

انقباض‌های رحم به خروج سریع‌تر خون کمک می‌کنند، اما در صورت وجود هر گونه انسداد در رحم، عضلات نمی‌توانند به طور کامل منقبض شوند. در نتیجه، خون برای مدت طولانی‌تری در رحم تجمع پیدا کرده و لخته تشکیل می‌شود. این وضعیت همچنین باعث تشدید خون‌ریزی می‌شود.

یکی از شایع‌ترین دلایل انسداد رحم، «فیبروم‌ها» هستند. فیبروم رحم به رشد غیرطبیعی بافت هم‌بندی (فیبروز) و ماهیچه‌ای در دیواره یا داخل رحم گفته می‌شود. وجود فیبروم‌ها علاوه بر ایجاد لخته خون در پریود، می‌تواند علائمی مانند موارد زیر را نیز به همراه داشته باشد:

• درد مداوم در ناحیه پایین کمر
• درد هنگام رابطه جنسی
• احساس سنگینی یا پری در ناحیه شکم
• مشکلات ناباروری
• لکه‌بینی بین دوره‌های قاعدگی

۴. پولیپ

پولیپ‌های رحم نیز یکی دیگر از عوامل ایجاد انسداد و تشکیل لخته خون غیرطبیعی در پریود به شمار می‌آیند. این پولیپ‌ها شباهت زیادی به فیبروم‌ها دارند، با این تفاوت که بافت آنها دقیقاً از جنس بافت دیواره داخلی رحم (اندومتریوم) است. علائم ناشی از پولیپ‌های رحمی معمولاً مشابه فیبروم‌ها بوده و ممکن است شامل مشکلاتی مثل خون‌ریزی غیرطبیعی و درد باشند.

۵. آدنومیوزپ

در افرادی که دچار «آدنومیوز» هستند، بافت دیواره رحم به‌طور غیرطبیعی در داخل عضلات رحم رشد می‌کند. این رشد غیرمعمول باعث ضخیم شدن قابل توجه دیواره رحم شده و منجر به خون‌ریزی شدید و تشکیل لخته‌های غیرطبیعی در دوره پریود می‌شود.

۶. بزرگ شدن رحم

در طول بارداری، رحم بزرگ می‌شود تا فضای لازم برای رشد جنین فراهم شود. پس از زایمان، رحم معمولاً به اندازه طبیعی خود بازنمی‌گردد و کمی بزرگ‌تر باقی می‌ماند. همچنین، در افرادی که دچار مشکلات ساختاری رحم مانند فیبروم هستند، رحم ممکن است بزرگ‌تر شود.

بزرگ شدن رحم باعث ایجاد فضای بیشتری برای تجمع خون می‌شود، که این موضوع می‌تواند باعث تاخیر در خروج خون از رحم و تشکیل لخته‌های بیشتری گردد.

۷. اختلالات خونی

برخی از مشکلات خونی می‌توانند عملکرد پروتئین‌های مسئول انعقاد خون را مختل کنند، مانند اختلال در عملکرد پلاکت‌ها یا بیماری «فون ویلبراند» که باعث می‌شود خون به درستی لخته نشود. این نوع اختلال‌ها مانع از رسیدن کافی پروتئین‌های انعقادی به رحم می‌شوند؛ در نتیجه خون‌ریزی در دوران پریود شدیدتر شده و احتمال تشکیل لخته خون در پریود بیشتر می‌شود.

۸. یائسگی

رشد طبیعی بافت دیواره رحم به تعادل هورمون‌های استروژن و پروژسترون وابسته است. هر گونه اختلال در این تعادل می‌تواند باعث تشکیل لخته‌های غیرطبیعی در دوران پریود شود. یکی از عوامل اصلی بر هم خوردن این تعادل هورمونی، نزدیک شدن به دوران یائسگی است.

۹. تغییرات جسمی و روانی

کاهش یا افزایش ناگهانی و غیرطبیعی وزن و همچنین استرس از عوامل دیگری هستند که می‌توانند باعث اختلال در تعادل هورمونی، نامنظمی پریود و تشکیل لخته‌های خون غیرطبیعی در دوران قاعدگی شوند.

۱۰. مشکلات تیروئید

هورمون‌های ترشح شده از غده تیروئید با سایر هورمون‌های بدن، به ویژه هورمون‌های تخمدان، تعامل دارند. به همین دلیل، تغییر در سطح این هورمون‌ها به طور مستقیم بر الگوی خون‌ریزی در دوره پریود تأثیر می‌گذارد.

در کم‌کاری تیروئید، تخمدان‌ها هورمون پروژسترون را به اندازه کافی تولید نمی‌کنند. این کاهش پروژسترون می‌تواند باعث افزایش شدت خون‌ریزی و تشکیل لخته‌های خون در پریود شود. همچنین کم‌کاری تیروئید ممکن است توانایی بدن در انعقاد خون را کاهش داده و بر میزان خون‌ریزی تأثیر بگذارد.

۱۱. تنبلی تخمدان

تنبلی تخمدان (PCOS) باعث اختلال در تعادل هورمونی بدن می‌شود. در افراد مبتلا به این بیماری، ترشح هورمون پروژسترون کاهش می‌یابد، که همین موضوع منجر به خون‌ریزی شدیدتر و تشکیل لخته‌های خون در دوره پریود می‌شود.

اختلال در تعادل هورمون‌های پروژسترون و استروژن باعث تغییر در الگوی خون‌ریزی و ایجاد لخته خون در پریود می‌شود. مشکلات تیروئیدی، تغییرات ناگهانی جسمی و روانی، تنبلی تخمدان، مصرف قرص‌های ضدبارداری و نزدیک شدن به یائسگی از عوامل مهم نوسانات هورمونی در بدن به شمار می‌روند.

۱۲. اندومتریوز

ابتلا به «اندومتریوز» به معنای رشد غیرطبیعی بافت‌های رحم در خارج از محل اصلی آن است. این رشد غیرعادی بافت‌های رحمی باعث بروز علائمی می‌شود که در دوران پریود تشدید می‌یابند. برخی از علائم رایج اندومتریوز عبارت‌اند از:

• درد و انقباض در ناحیه لگن یا پایین کمر
• خون‌ریزی بسیار شدید در دوران پریود (منوراژی)
• درد شدید هنگام پریود (دیسمنوره)
• درد در حین رابطه جنسی
• مشکلات ناباروری

۱۳. کمبود آهن

کمبود آهن در خون می‌تواند باعث کاهش کارایی سیستم انعقاد خون شود و به همین دلیل احتمال تشکیل لخته در دوران پریود افزایش می‌یابد.

۱۴. سقط جنین

خروج لخته‌های بزرگ خون می‌تواند از نشانه‌های سقط جنین باشد. علائم دیگر سقط جنین شامل موارد زیر است:

• انقباضات شکم و درد در ناحیه پایین کمر (این درد شبیه درد پریود است، اما با گذر زمان شدت آن افزایش می‌یابد)
• حالت تهوع
• اسهال

۱۵. حاملگی خارج رحمی

بارداری خارج رحمی زمانی رخ می‌دهد که تخمک لقاح‌یافته به جای رحم، معمولاً در لوله رحمی، رشد کند. این نوع حاملگی معمولاً به نتیجه نمی‌رسد و جنین تشکیل نمی‌شود. علائم بارداری خارج رحمی ممکن است شامل خون‌ریزی واژینال (شدید یا خفیف، با یا بدون لخته خون در پریود)، درد شانه، ضعف و انقباضات شکمی باشد.

درمان بارداری خارج رحمی معمولاً با جراحی یا مصرف داروهایی مانند متوتروکسات انجام می‌شود که می‌تواند باعث ریزش دیواره رحم و خون‌ریزی همراه با لخته شود.

اغلب، حاملگی خارج رحمی یا سقط جنین قبل از آنکه فرد از بارداری خود مطلع شود اتفاق می‌افتند. این وضعیت باید فوراً درمان شود، زیرا در غیر این صورت ممکن است منجر به پارگی لوله رحم شود.

اگر علاوه بر دفع لخته‌های بزرگ، علائم غیرطبیعی مانند درد ناگهانی و شدید در شکم، کمر، شانه یا لگن، انقباض شدید رحم، درد هنگام ادرار کردن، ضعف، سرگیجه یا تب را تجربه کردید، فوراً به اورژانس مراجعه کنید.

۱۶. سرطان رحم یا دهانه رحم

سرطان رحم یا سرطان دهانه رحم از دلایل نادر اما ممکن خون‌ریزی غیرطبیعی پریود و ایجاد لخته خون در پریود هستند. اغلب موارد سرطان دهانه رحم ناشی از عفونت‌های مقاربتی مانند ویروس HPV است. در صورت عدم درمان، این عفونت می‌تواند به رحم و لگن گسترش یافته و منجر به بیماری التهابی لگن (PID) شود.

علائم سرطان رحم و دهانه رحم معمولاً شامل موارد زیر است:

• خون‌ریزی یا لکه‌بینی خارج از دوره‌های قاعدگی
• درد یا مشکل هنگام ادرار کردن
• تکرر ادرار
• درد در ناحیه لگن
• درد هنگام رابطه جنسی
• وجود توده در داخل واژن
• احساس سنگینی یا پری در ناحیه لگن
• کاهش وزن غیرطبیعی و بدون علت مشخص

لخته خون سفید در پریودی نشانه چیست؟

گاهی بافت اضافی دیواره رحم به جای اینکه به‌صورت تدریجی جدا شود، به صورت یک‌باره از رحم خارج می‌شود. به همین دلیل ممکن است در دوران قاعدگی، دفع لخته‌های سفید رنگ و سفت که شبیه تکه‌های گوشت هستند را تجربه کنید. این لخته‌ها در واقع قطعات کوچکی از بافت دیواره رحم هستند که رنگ سفید دارند.

اگر در دو دوره متوالی قاعدگی این لخته‌های سفید را دفع کردید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید. خروج این لخته‌های گوشتی از واژن ممکن است به دلایل زیر اتفاق بیفتد:

• مصرف قرص‌های ضدبارداری
• حاملگی خارج رحمی
• سقط جنین
• بارداری
• وجود پولیپ یا فیبروم در رحم
• وجود تومور داخل رحم

تشخیص علت لخته خون در پریودی

در صورت مشاهده لخته خون غیرطبیعی، لازم است به پزشک مراجعه کنید. پزشک با ارزیابی شرایط شما و انجام آزمایش‌های متنوع، سعی می‌کند دلیل ایجاد این لخته‌ها را تشخیص دهد.

۱. شرح حال

اولین مرحله برای تشخیص علت تشکیل لخته‌ها، گرفتن شرح‌حال کامل است. در این مرحله، پزشک سوالات متعددی از شما می‌پرسد، از جمله:

• طول دوره قاعدگی شما چقدر است؟
• میزان خون‌ریزی در دوره پریود چگونه است؟
• آیا تغییری در الگوی خون‌ریزی یا شدت آن مشاهده کرده‌اید؟
• اندازه لخته‌های خون چقدر است؟
• آیا تا به حال باردار شده‌اید؟
• آیا سابقه جراحی در ناحیه لگن دارید؟
• آیا از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنید؟ اگر بله، چه نوعی؟
• در حال حاضر چه داروهایی مصرف می‌کنید؟

۲. آزمایش‌ها

پس از گرفتن شرح‌حال، پزشک ممکن است آزمایش‌ها و تصویربرداری‌هایی را برای تشخیص دقیق‌تر علت لخته‌ها تجویز کند:

• آزمایش خون: برای بررسی مشکلات هورمونی، کم‌خونی، اختلالات انعقادی یا بیماری‌های تیروئید انجام می‌شود.
• پاپ اسمیر: با استفاده از سواب، نمونه‌ای از سلول‌های سطح دهانه رحم گرفته شده و به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا زیر میکروسکوپ بررسی شود.
• سونوگرافی: روشی ساده و ایمن برای تصویربرداری از داخل رحم و بررسی جریان خون است که به تشخیص مواردی مانند فیبروم و اندومتریوز کمک می‌کند.
• هیستروسکوپی: در این روش، دهانه رحم باز شده و لوله باریکی به نام «هیستروسکوپ» وارد رحم می‌شود تا پزشک بتواند با استفاده از دوربین داخل رحم و لوله‌های رحمی را مشاهده کند.
• بیوپسی اندومتر: نمونه‌ای از سلول‌های پوششی دیواره رحم برداشته شده و برای بررسی‌های بیشتر به آزمایشگاه ارسال می‌گردد.
• سونوهیستروگرام: نوع خاصی از سونوگرافی است که طی آن مایعی به داخل رحم تزریق می‌شود تا پزشک بتواند ساختار داخلی رحم را با دقت بیشتری ببیند.
• CT اسکن: تصاویر سه‌بعدی از رحم با استفاده از اشعه ایکس تهیه می‌شود.
• MRI: با استفاده از امواج مغناطیسی و رادیویی، تصاویر دقیق و با جزئیاتی از بافت‌های رحم گرفته می‌شود.

درمان لخته خون پریودی

با توجه به دلیل و میزان شدت لخته خون در پریود، روش‌های درمانی متنوعی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این روش‌ها شامل موارد زیر هستند:

۱. مکمل آهن

خون‌ریزی شدید قاعدگی در طولانی‌مدت می‌تواند به کاهش سطح آهن خون و ایجاد کم‌خونی منجر شود. در صورتی که آزمایش خون نشان‌دهنده کم‌خونی باشد، پزشک مکمل‌های آهن را برای شما تجویز می‌کند. این مکمل‌ها خون‌ریزی را کاهش نمی‌دهند، اما به رفع خستگی ناشی از کم‌خونی کمک می‌کنند.

۲. هورمون‌های ضدبارداری

قرص‌های ضدبارداری ترکیبی: این قرص‌ها شامل استروژن و پروژسترون هستند و طبق یک مطالعه معتبر، می‌توانند شدت خون‌ریزی قاعدگی را تا ۷۷ درصد کاهش دهند.
قرص‌ها یا آمپول‌های پروژستین: این داروها تنها حاوی پروژسترون مصنوعی (پروژستین) هستند و قادرند خون‌ریزی شدید را تا ۸۰ درصد کاهش دهند (منبع: Pubmed).
ابزارهای هورمونی داخل رحمی (IUD): آی‌یو‌دی وسیله‌ای به شکل T است که داخل رحم قرار می‌گیرد و علاوه بر جلوگیری از بارداری، برخی انواع آن هورمون پروژسترون آزاد می‌کنند که به کاهش میزان خون‌ریزی کمک می‌کند.

۳. مسکن‌ها مثل ایبوپروفن

قرص‌های بروفن، ناپروکسن و مفنامیک‌اسید از داروهای مسکن غیر استروئیدی (NSAID) محسوب می‌شوند که علاوه بر کاهش درد قاعدگی، التهاب را نیز کاهش می‌دهند. طبق یک تحقیق معتبر، اثر ضدالتهابی این داروها می‌تواند خون‌ریزی شدید پریود را تا ۴۹ درصد کاهش دهد.

۴. هورمون‌درمانی

استفاده از داروهای ضدبارداری یکی از روش‌های هورمون‌درمانی برای درمان لخته‌های خون در پریود است. علاوه بر این، پزشک ممکن است دوز مشخصی از داروهای هورمونی تجویز کند که صرفاً به کاهش میزان خون‌ریزی کمک می‌کنند. از مزایای این درمان‌ها این است که در عین کاهش خون‌ریزی، امکان بارداری همچنان وجود دارد.

۵. داروهای آنتی فیبرینولیتیک

همان‌طور که اشاره شد، خون‌ریزی شدید یکی از اصلی‌ترین عوامل ایجاد لخته‌های خون در پریود است، زیرا در این شرایط بدن فرصت کافی برای انعقاد خون ندارد. «فیبرین» پروتئینی است که توسط عوامل انعقادی خون ساخته شده و نقش کلیدی در تشکیل لخته خون در پریود ایفا می‌کند. داروهای «آنتی‌فیبروینولیتیک» با جلوگیری از تجزیه سریع فیبرین در خون، به کنترل خون‌ریزی شدید کمک می‌کنند.

۶. جراحی

اگر پزشک تشخیص دهد که لخته خون در پریود به دلیل فیبروم یا پولیپ رحم ایجاد شده است، معمولاً ابتدا درمان دارویی را شروع می‌کند. در صورتی که این درمان‌ها نتوانند خون‌ریزی شدید را کنترل کنند، ممکن است جراحی پیشنهاد شود. انواع جراحی‌های مرتبط با درمان لخته خون در پریود عبارت‌اند از:

• لاپاراسکوپی: در این روش، برش‌های بسیار کوچکی روی شکم ایجاد می‌شود و از طریق آن‌ها ابزار مخصوص به همراه دوربین وارد رحم می‌شود تا فیبروم‌های کوچک برداشته شوند.
• میومکتومی: وقتی فیبروم‌ها بزرگ‌تر از ۱۰ سانتی‌متر باشند، نیاز به برش عمیق‌تر و جراحی باز است که به این روش میومکتومی گفته می‌شود.
• ابلیشن اندومتر: در این روش، لایه نازکی از بافت دیواره رحم برداشته می‌شود تا خون‌ریزی پریود کاهش یا متوقف شود. این روش تنها برای زنانی که قصد بارداری ندارند مناسب است.
• هیسترکتومی: در این جراحی، رحم به طور کامل برداشته می‌شود و معمولاً زمانی انجام می‌شود که فیبروم شدید باشد و روش‌های دیگر مؤثر نباشند.

۷. درمان گیاهی

درمان لخته‌های غیرطبیعی خون در پریود باید تحت نظر پزشک انجام شود. هیچ داروی گیاهی قادر به درمان مشکلاتی مانند فیبروم، اختلالات انعقادی خون، اندومتریوز، نوسانات هورمونی یا سندرم تخمدان پلی‌کیستیک نیست. به یاد داشته باشید که لخته‌های بزرگ خون، به‌ویژه اگر اخیراً ایجاد شده‌اند، جدید باشند یا با علائم غیرطبیعی همراه باشند، ممکن است نشانه یک مشکل جدی باشند و نیاز به بررسی فوری دارند.

اگر خون‌ریزی پریود شما به‌طور کلی شدید است ولی پس از مراجعه به پزشک مشکل خاصی تشخیص داده نشده، می‌توانید از روش‌های طبیعی و خانگی برای کمک به کاهش خون‌ریزی بهره ببرید. برخی از این روش‌ها عبارتند از:

• نوشیدن آب کافی در طول روز
• مصرف میوه‌های سرشار از ویتامین C مانند کیوی، توت‌فرنگی، گوجه، کلم بروکسل، بروکلی و فلفل دلمه‌ای سبز و قرمز برای کمک به جذب بهتر آهن
• خوردن مواد غذایی غنی از آهن مثل لوبیا، کینوآ، اسفناج، گوشت مرغ، بوقلمون و گوشت قرمز
• نوشیدن چای دارچین و دم‌نوش‌های بابونه و زنجبیل

عوارض لخته خون در پریود

از جمله عوارض ناشی از لخته‌های خون در دوران قاعدگی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خون‌ریزی شدید و کاهش میزان آهن در خون
• خستگی و ضعف به علت کم‌خونی
• از دست دادن مقدار زیادی آب بدن
• افت فشار خون به دلیل خون‌ریزی شدید

لخته شدن خون بزرگ در پریود به چه معناست؟

لخته‌های بزرگ خون در پریود که قطرشان بیش از ۲.۵ سانتی‌متر است، معمولاً ناشی از خون‌ریزی شدید و غیرطبیعی می‌باشند. در این شرایط، بدن قادر نیست به سرعت و به اندازه کافی مواد ضد انعقاد خون را ترشح کند.

لخته‌های خون طبیعی در دوران پریود معمولاً در روزهای اوج خون‌ریزی ظاهر می‌شوند و با نزدیک‌شدن به پایان دوره، تعداد و اندازه آن‌ها کاهش می‌یابد. قطر این لخته‌ها معمولاً حداکثر تا ۱.۵ سانتی‌متر است.

چرا خون پریود من شبیه ژله است؟

قوام ژله‌ای خون پریود به دلیل لخته‌شدن خون و ترکیب آن با ترشحات رحم ایجاد می‌شود.

آیا کیست تخمدان باعث لخته شدن خون در دوران پریود می‌شود؟

درست است؛ کیست‌های تخمدان می‌توانند موجب خون‌ریزی شدید پریود و تشکیل لخته‌های خون شوند. همچنین، اگر کیست تخمدان پاره شود، ممکن است باعث خون‌ریزی و خروج لخته‌های خون گردد. در صورتی که لخته‌های خون خارج از زمان پریود دفع شوند، حتماً باید به پزشک مراجعه کنید.

علت لخته خون گوشتی در پریود چیست؟

دفع لخته‌های خون گوشتی معمولاً به دلیل ریزش ناگهانی و یک‌جای بافت دیواره رحم اتفاق می‌افتد. این وضعیت می‌تواند دلایل مختلفی از جمله اختلالات هورمونی، فیبروم یا سایر مشکلات رحمی داشته باشد. اگر برای دو سیکل قاعدگی پیاپی چنین لخته‌هایی مشاهده کردید، لازم است برای بررسی دقیق‌تر و تشخیص علت، به پزشک مراجعه کنید.

علت سیاه و لخته بودن خون پریودی چیست؟

رنگ لخته‌های خون پریود زمانی به سیاه متمایل می‌شود که خون برای مدت طولانی‌تری در رحم یا واژن باقی مانده باشد. در این حالت، خون کمتر در معرض خروج فوری قرار می‌گیرد و تماس آن با اکسیژن باعث اکسید شدن و تیره‌تر شدن رنگ آن می‌شود؛ به همین دلیل، رنگ لخته‌ها از قرمز روشن به قرمز تیره یا حتی سیاه تغییر می‌کند. این تغییر رنگ در بیشتر موارد طبیعی است، به‌ویژه اگر در روزهای پایانی پریود رخ دهد.

کلام آخر

لخته خون در پریود به‌دلیل تجمع پلاکت‌ها و فرایند انعقاد خون شکل می‌گیرند. یکی از عوامل مهم ایجاد این لخته‌ها، خون‌ریزی شدید است. اگر لخته‌ها کوچک باشند و میزان خون‌ریزی کم باشد، معمولاً جای نگرانی نیست؛ اما در صورتی که قطر لخته‌ها بیش از ۲.۵ سانتی‌متر باشد و خون‌ریزی آن‌قدر زیاد باشد که نیاز باشد هر ۱ تا ۲ ساعت نوار بهداشتی را تعویض کنید، حتماً باید به پزشک مراجعه نمایید. روش درمان لخته‌های خون قاعدگی بسته به علت بروز آن‌ها متفاوت است.

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

بسیاری از خانم‌ها درست قبل از شروع پریود متوجه می‌شوند که لباس‌ها یا شلوارهایشان کمی تنگ‌تر از حالت معمول شده است. این تغییر اغلب به دلیل افزایش وزن در پریود موقتی رخ می‌دهد. با رعایت چند نکته ساده می‌توان این افزایش وزن را کنترل و مدیریت کرد. در این مقاله از بیمارستان مجازی ایران به دلایل اصلی این افزایش وزن در پریود می‌پردازیم و راهکارهایی برای مقابله با آن ارائه می‌دهیم.

📞 0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص را در اولویت قرار داده‌ایم.

با اطمینان به ما بسپارید و تجربه‌ای بی‌نظیر از خدمات حرفه‌ای و مطمئن را داشته باشید.

آیا افزایش وزن در پریودی طبیعی است؟

«سندرم پیش از قاعدگی» (PMS) مجموعه‌ای از علائم جسمی و روانی است که معمولاً چند روز پیش از شروع پریود ظاهر می‌شود. یکی از نشانه‌های شایع در این دوره، افزایش موقتی وزن است که بسیاری از خانم‌ها آن را تجربه می‌کنند. این افزایش وزن کاملاً طبیعی بوده و معمولاً پس از پایان قاعدگی، بدن به وضعیت طبیعی خود بازمی‌گردد.

در دوره قاعدگی چه مقدار وزن اضافه می‌کنیم؟

افزایش وزن در پریود معمولاً بین ۱ تا ۳ کیلوگرم متغیر است و اغلب به دلیل احتباس مایعات، تغییرات هورمونی و نفخ ایجاد می‌شود. این تغییر وزن موقتی است و معمولاً پس از پایان پریود به حالت طبیعی بازمی‌گردد.

چقدر طول می‌کشد تا اضافه وزن پریودی از بین برود؟

افزایش وزن و سایر علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS) معمولاً حدود یک تا دو هفته پیش از آغاز پریود بروز می‌کنند و اغلب طی سه تا پنج روز پس از شروع خون‌ریزی قاعدگی کاهش یافته یا به‌طور کامل برطرف می‌شوند.

علت افزایش وزن در پریود

افزایش وزن و احساس سنگینی یا پُری در دوران پریود موضوعی شایع بین بسیاری از زنان است. برخی از دلایل اصلی این تغییرات در وزن بدن در طول قاعدگی عبارت‌اند از:

۱. تغییر اشتها

با نزدیک‌شدن به دوران قاعدگی، تغییرات هورمونی در بدن می‌توانند تأثیر قابل‌توجهی بر اشتها بگذارند. در فاز لوتئال چرخه قاعدگی (یعنی حدود روزهای ۱۵ تا ۲۸)، سطح هورمون پروژسترون افزایش می‌یابد و این موضوع به‌طور طبیعی موجب افزایش میل به غذا می‌شود. در این بازه زمانی ممکن است هوس شدید به خوراکی‌هایی مانند شکلات، غذاهای شور، شیرینی‌ها یا مواد غذایی پروتئینی داشته باشید.

از سوی دیگر، در فاز فولیکولار (روزهای ابتدایی پریود تا حدود روز ۱۳ یا ۱۴)، کاهش سطح هورمون استروژن منجر به افت سروتونین در مغز می‌شود. سروتونین یکی از هورمون‌های مهم در تنظیم خلق‌وخو و کنترل اشتهاست، و کاهش آن می‌تواند باعث تمایل بیشتر به خوردن غذاهای پرکالری، به‌ویژه شیرینی‌ها و کربوهیدرات‌ها شود.

در واقع، زمانی که بدن با کاهش سروتونین مواجه می‌شود، تمایل شدیدی برای مصرف کربوهیدرات پیدا می‌کنید، چون این مواد در تولید مجدد سروتونین نقش دارند. این فرآیند نیز از دلایل شایع افزایش اشتها و در نتیجه افزایش وزن در پریود است.

۲. تغییرات هورمونی و احتباس آب

هورمون‌های استروژن و پروژسترون نقش مهمی در تنظیم میزان آب بدن دارند. در روزهای منتهی به شروع پریود، سطح این هورمون‌ها به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد. این تغییر ناگهانی باعث می‌شود بدن تمایل بیشتری به نگه‌داشتن آب در بافت‌های خود داشته باشد. به همین دلیل در این دوران ممکن است احساس تورم یا پف‌کردگی در قسمت‌هایی مثل شکم، سینه‌ها، صورت، دست‌وپا یا حتی ناحیه تناسلی داشته باشید.

یکی از دلایل رایج افزایش وزن در پریود، همین احتباس آب است. طبق پژوهش‌های معتبر، حدود ۹۲ درصد از زنان در این دوره با نوعی از احتباس آب و تورم بدن مواجه می‌شوند.

۳. مشکلات گوارشی

در دوران پریود، تغییرات هورمونی می‌توانند منجر به بروز مشکلات گوارشی شوند که به‌طور موقت احساس افزایش وزن یا تغییر سایز را در بدن ایجاد می‌کنند:

• نفخ: نوسانات هورمونی در این دوران موجب افزایش گاز در دستگاه گوارش شده و باعث می‌شود شکم و سایر نواحی بدن حالت متورم به خود بگیرند. همین نفخ می‌تواند باعث شود لباس‌ها برایتان تنگ‌تر به نظر برسند و تصور کنید وزن اضافه کرده‌اید، در حالی‌که این افزایش حجم، ناشی از تجمع گاز است نه چربی.
• یبوست: در حدود یک هفته پیش از شروع پریود، بالا رفتن سطح هورمون پروژسترون ممکن است موجب کاهش حرکات روده شود. این موضوع روند هضم را کند کرده و در نتیجه باعث یبوست می‌شود. احساس سنگینی ناشی از یبوست هم یکی از دلایلی است که ممکن است فکر کنید دچار اضافه‌وزن شده‌اید.
• انقباضات شکم و روده: با شروع خون‌ریزی قاعدگی، بدن ماده‌ای به نام پروستاگلاندین ترشح می‌کند که وظیفه‌اش کمک به انقباض رحم برای دفع بافت‌های داخلی است. این ماده می‌تواند روده‌ها را نیز تحریک کرده و باعث دل‌پیچه یا اسهال شود. برهم خوردن تعادل آب و الکترولیت در روده‌ها نیز به احساس تورم بدن دامن می‌زند.

این اتفاقات گوارشی گاهی باعث می‌شوند احساس کنید بدنتان ورم کرده یا سایزتان تغییر کرده، در حالی‌که این حالت کاملاً موقتی و ناشی از عملکرد طبیعی بدن در این دوران است.

۴. کاهش منیزیوم

با آغاز پریود، سطح منیزیم در بدن به‌تدریج کاهش می‌یابد. منیزیم یکی از مواد معدنی مهمی است که نقش کلیدی در حفظ تعادل آب بدن دارد. کمبود آن می‌تواند باعث کاهش آب بدن یا کم‌آبی شود؛ اما این کم‌آبی اغلب به‌جای ایجاد احساس تشنگی، به‌صورت احساس گرسنگی بروز می‌کند.

به همین علت، در دوران قاعدگی ممکن است تمایل شدیدی به مصرف خوراکی‌های شیرین یا پرکالری پیدا کنید، در حالی‌که بدن در واقع به آب نیاز دارد، نه غذا. این اشتباه در تشخیص نیاز بدن می‌تواند منجر به پرخوری و در نهایت افزایش وزن موقتی در این دوره شود.

۵. کاهش فعالیت ورزشی

علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS) مانند دل‌درد، یبوست، خستگی، بی‌حالی و نوسانات خلقی می‌توانند انگیزه و توان شما را برای انجام فعالیت‌های بدنی کاهش دهند. کاهش تحرک بدنی در این دوران، به‌ویژه زمانی‌که هم‌زمان میل شدیدی به مصرف خوراکی‌های شیرین یا پرکالری دارید، می‌تواند به افزایش وزن موقتی منجر شود. این ترکیب از کاهش فعالیت و افزایش دریافت کالری، یکی از دلایل رایج افزایش وزن در پریود است.

راه‌های مقابله با افزایش وزن در پریودی

با تغییر سبک زندگی، رعایت رژیم غذایی مناسب و مصرف دارو می‌توانید مشکل افزایش وزن در پریودی را کنترل کنید:

۱. رژیم غذایی سالم

داشتن یک رژیم غذایی متعادل می‌تواند به کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS) و کنترل افزایش وزن کمک کند. برای بهبود وضعیت جسمی و روحی در این دوران، توصیه می‌شود نکات زیر را رعایت کنید:

• برای کاهش نوسانات خلقی و جلوگیری از افزایش اشتهای ناگهانی، از کربوهیدرات‌های پیچیده استفاده کنید. این نوع کربوهیدرات‌ها با داشتن فیبر بالا، دیرتر هضم می‌شوند، احساس سیری طولانی‌تری ایجاد می‌کنند و به تعادل قند خون کمک می‌کنند. نمونه‌هایی از آن‌ها شامل غلات کامل، کینوآ، سیب، موز، توت‌ها، سبزیجات و انواع حبوبات هستند.
• غذاهای سرشار از کلسیم مانند سبزیجات برگ‌دار، شیر، ماست و پنیر را در برنامه غذایی خود بگنجانید.
• مصرف چربی‌های اشباع، نمک و قندهای ساده را کاهش دهید تا از نفخ و افزایش وزن جلوگیری شود.
• از نوشیدنی‌های حاوی کافئین و الکل بپرهیزید، زیرا می‌توانند علائم PMS را تشدید کنند.
• وعده‌های غذایی خود را به تعداد بیشتر و حجم کمتر تقسیم کنید. این کار به تثبیت سطح قند خون و جلوگیری از پرخوری کمک می‌کند.
• خوراکی‌های غنی از منیزیم مانند اسفناج، آووکادو، دانه چیا، تخمه کدو، بادام‌زمینی، بادام، بادام‌هندی و شیر سویا مصرف کنید تا خستگی و احتباس آب کاهش یابد.
• میوه‌های خانواده مرکبات مانند پرتقال، لیمو و گریپ‌فروت را فراموش نکنید؛ این میوه‌ها با داشتن فیبر و ویتامین C به کاهش نفخ و دفع بهتر مایعات اضافی بدن کمک می‌کنند.

۲. اجتناب از خوراکی‌ها مضر

اگر قبل از شروع پریود هوس خوردن خوراکی‌های شیرین می‌کنید، بهتر است به جای شکلات و شیرینی‌های فرآوری‌شده، از گزینه‌های سالم‌تر و مغذی‌تر مثل میوه‌های تازه یا پروتئین‌بارها استفاده کنید.

افزایش وزن در پریود طبیعی است؛ اما با انتخاب غذاهای سالم، طبیعی و کاهش مصرف مواد غذایی پرقند و پرنمک می‌توانید این افزایش وزن را کنترل کرده و از چاقی جلوگیری کنید.

۳. نوشیدن آب کافی

وقتی بدن دچار کم‌آبی می‌شود، برای جبران آن، آب بیشتری را در خود ذخیره می‌کند. بنابراین، با نوشیدن مقدار کافی آب می‌توانید از احتباس آب اضافی در بدن جلوگیری کنید.

۴. استفاده از مکمل‌ها

مصرف مکمل‌های کلسیم و منیزیم می‌تواند به کاهش علائم نفخ، احتباس آب و افزایش وزن در پریودی کمک کند. علاوه بر این، مکمل منیزیم در بهبود سایر نشانه‌های سندرم پیش از قاعدگی (PMS) نیز مؤثر است، از جمله:

• میل شدید به غذاهای شیرین
• تغییرات خلقی
• حساسیت پستان‌ها

۵. استفاده از داروها

گاهی پزشکان برای کاهش علائم ناشی از افزایش وزن در پریود، داروهای ادرارآور تجویز می‌کنند. این داروها با افزایش تولید و دفع ادرار، به کاهش احتباس آب در بدن کمک می‌کنند. علاوه بر این، تحقیقات علمی نشان داده‌اند که برخی انواع قرص‌های ضدبارداری می‌توانند در کاهش احتباس آب مؤثر باشند.

روش‌های پیشگیری از افزایش وزن در پریودی

• ورزش منظم: انجام فعالیت بدنی روزانه حداقل نیم ساعت باعث افزایش تعریق و کاهش آب اضافی ذخیره‌شده در بدن می‌شود.
• نوشیدن آب کافی: در طول ماه به‌خصوص در دوره پریود شدن، مصرف آب را افزایش دهید تا از احتباس بیش‌ازحد آب در بدن جلوگیری شود.
• کاهش مصرف نمک: مصرف زیاد سدیم باعث نگهداری آب در بدن می‌شود؛ بنابراین بهتر است از خوردن غذاهای پرنمک پرهیز کنید.
• کاهش مصرف شکر و کافئین: نوشیدنی‌ها و خوراکی‌های حاوی قند و کافئین می‌توانند باعث نفخ شوند؛ توصیه می‌شود حداقل دو هفته قبل از پریود مصرف آن‌ها را کاهش دهید.
• پرهیز از غذاهای نفاخ: برای جلوگیری از نفخ، از مصرف مواد غذایی که موجب ایجاد گاز و تورم می‌شوند، خودداری کنید.

چند روز بعد از پریودی خودمان را وزن کنیم؟

به‌خاطر افزایش وزن موقتی در دوره پریود، بهتر است وزن‌کردن را بین ۳ تا ۵ روز پس از شروع پریود انجام دهید.

دلیل اضافه وزن قبل از پریودی چیست؟

نوسانات هورمون‌های استروژن و پروژسترون باعث تغییر در اشتها، احتباس آب در بدن و مشکلات گوارشی مانند نفخ و یبوست می‌شوند که در نتیجه افزایش وزن در دوره پریود را به همراه دارند.

معمولاً در طول پریود بین ۱ تا ۳ کیلوگرم افزایش وزن اتفاق می‌افتد که بیشتر ناشی از احتباس آب، نفخ و تغییرات هورمونی است و معمولاً بعد از پایان پریود به حالت طبیعی برمی‌گردد.

کلام آخر 

افزایش وزن در پریود کاملاً طبیعی است و عمدتاً به‌خاطر تغییرات هورمونی بدن اتفاق می‌افتد. گاهی این اضافه وزن ناشی از میل زیاد به خوردن غذا است، ولی در برخی موارد نیز نفخ، یبوست یا انقباض‌های طبیعی شکم باعث ورم بدن شده و ممکن است اشتباهاً احساس کنید وزن‌تان افزایش یافته است.

معمولاً پس از پایان پریود، وزن به حالت عادی بازمی‌گردد. برای جلوگیری از افزایش وزن پایدار، توصیه می‌شود رژیم غذایی متعادلی داشته باشید و به جای مصرف خوراکی‌های پرکالری و شیرین، از مواد غذایی سالم و طبیعی استفاده کنید.

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

عرق كردن زياد از حد یا هایپرهیدروزیس معمولاً مشکلی جدی نیست، اما می‌تواند باعث ناراحتی و کاهش کیفیت زندگی شود. در برخی موارد، عرق كردن زياد ممکن است ناشی از بیماری‌ها یا مشکلات جدی‌تر باشد که نیازمند تشخیص و درمان مناسب است. در این مقاله به علل عرق كردن زياد و روش‌های مقابله با آن پرداخته می‌شود.

0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص اولویت‌های ما هستند.

به ما اعتماد کنید و از خدمات بی‌نظیر ما بهره‌مند شوید.

عرق كردن زياد یا هایپرهیدروزیس چیست؟

عرق كردن زياد یا هایپرهیدروزیس زمانی رخ می‌دهد که غدد عرق بیش از حد طبیعی فعالیت می‌کنند. عوامل متعددی مانند بیماری‌های زمینه‌ای، اضطراب و سایر شرایط می‌توانند باعث افزایش تعریق شوند. مدیریت تعریق برای مبتلایان معمولاً چالش‌برانگیز است.

تعریق بیش از حد ممکن است به علت استرس، عوامل ژنتیکی، عوارض دارویی یا برخی بیماری‌ها ایجاد شود.

انواع عرق كردن زياد

هایپرهیدروزیس یا عرق كردن زياد به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: هایپرهیدروزیس کانونی و هایپرهیدروزیس عمومی که هرکدام علت‌ها و ویژگی‌های خاص خود را دارند:

• هایپرهیدروزیس کانونی: این نوع معمولاً یک اختلال مزمن و ارثی است که به دلیل جهش‌های ژنی بروز می‌کند. نواحی‌ای مانند زیر بغل، کف دست و پا، و سر بیشتر تحت‌تأثیر قرار می‌گیرند. علائم این نوع تعریق اغلب در سنین پایین، معمولاً پیش از ۲۵ سالگی آغاز می‌شود.
• هایپرهیدروزیس عمومی: در این نوع، تعریق شدید معمولاً نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای است. بیماری‌هایی مانند دیابت، پارکینسون یا پرکاری تیروئید می‌توانند منجر به این نوع تعریق شوند. همچنین، مصرف برخی داروها مانند ناپروکسن یا مکمل‌های حاوی روی (زینک) نیز ممکن است باعث تعریق بیش‌ازحد شود. این نوع بیشتر در افراد بزرگسال دیده می‌شود.

علت عرق كردن زياد

علت هایپرهیدروزیس اولیه

در گذشته گمان می‌رفت که هایپرهیدروزیس اولیه با وضعیت روانی و عاطفی فرد ارتباط مستقیم دارد و بیشتر در افرادی دیده می‌شود که تحت استرس یا فشار روحی هستند. اما پژوهش‌های جدید این دیدگاه را رد کرده‌اند.

بر اساس یافته‌های علمی اخیر، هایپرهیدروزیس اولیه بیشتر منشأ ژنتیکی دارد و معمولاً از طریق وراثت منتقل می‌شود. بسیاری از افرادی که با این مشکل مواجه‌اند، سابقه‌ی خانوادگی عرق كردن زياد را نیز گزارش می‌کنند.

علت هایپرهیدروزیس عمومی یا ثانویه

همان‌طور که گفته شد، تعریق بیش‌ازحد ثانویه اغلب به دلیل وجود یک بیماری زمینه‌ای در بدن رخ می‌دهد. برخی از مهم‌ترین بیماری‌ها و شرایطی که می‌توانند منجر به افزایش تعریق شوند عبارت‌اند از:

• آسیب به طناب نخاعی
• مصرف الکل یا مواد مخدر
• اضطراب یا استرس شدید
• دیابت
• نقرس
• بیماری‌های قلبی
• چاقی
• پرکاری تیروئید
• مصرف برخی داروها (مانند داروهای مرتبط با آلزایمر، گلوکوم یا فشار خون)
• بیماری پارکینسون
• بارداری
• برخی انواع سرطان (مانند لنفوم هاچکین)
• بیماری‌های عفونی مانند مالاریا، سل و HIV

در برخی موارد، تعریق زیاد می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری جدی باشد. اگر با این مشکل مواجه هستید، حتماً با پزشک عمومی مشورت کنید تا علت دقیق آن بررسی شود.

عوارض جانبی عرق كردن زياد

اگرچه عرق كردن زياد معمولاً تهدیدی برای سلامت جسمی محسوب نمی‌شود، اما می‌تواند مشکلات آزاردهنده‌ای را به همراه داشته باشد. بوی ناخوشایند ناشی از تعریق زیاد ممکن است باعث خجالت و کاهش اعتمادبه‌نفس فرد شده و او را از حضور در جمع یا فعالیت‌های اجتماعی بازدارد.

در موارد شدید، این مشکل حتی می‌تواند باعث انزوای اجتماعی شود و فرد را از تعامل با دیگران منصرف کند. همچنین تأثیرات منفی آن بر سلامت روان، از جمله اضطراب، افسردگی یا کاهش کیفیت زندگی، قابل‌توجه است. تعریق زیادعرق كردن زياد اغلب زندگی روزمره و روابط فردی و شغلی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

درمان عرق كردن زياد

اگر عرق كردن زياد ناشی از یک بیماری زمینه‌ای باشد، ابتدا باید آن بیماری شناسایی و درمان شود. اما در مواردی که دلیل مشخصی برای تعریق بیش‌ازحد یافت نشود، تمرکز درمان بر کاهش و کنترل علائم خواهد بود. در برخی موارد، ممکن است پزشک ترکیبی از چند روش درمانی را برای دستیابی به بهترین نتیجه پیشنهاد دهد. روش‌های رایج برای کنترل تعریق زیاد شامل موارد زیر است:

دارودرمانی

برای درمان عرق كردن زياد از روش‌های دارویی مختلفی استفاده می‌شود. یکی از رایج‌ترین روش‌ها، استفاده از ضدتعریق‌های حاوی کلرید آلومینیوم است که به‌طور مستقیم بر غدد عرق تأثیر می‌گذارند. البته این ترکیب می‌تواند در برخی افراد باعث تحریک پوست یا چشم شود.

در مواردی، کرم‌های موضعی حاوی گلایکوپیرولات تجویز می‌شوند که به کاهش تعریق در نواحی خاص کمک می‌کنند. همچنین داروهای مسدودکننده‌ی اعصاب با مهار سیگنال‌های عصبی به غدد عرق، می‌توانند تعریق را کاهش دهند.

در برخی بیماران، داروهای ضدافسردگی نیز کاربرد دارند. این داروها علاوه‌بر کاهش اضطراب، می‌توانند از شدت تعریق نیز بکاهند و به بهبود کیفیت زندگی فرد کمک کنند.

درمان عرق كردن زياد با تزریق بوتاکس

یکی از روش‌های مؤثر برای کاهش تعریق زیاد، تزریق بوتاکس است. در این روش، سم بوتولینوم به نواحی موردنظر تزریق می‌شود و به‌طور موقت مسیرهای عصبی تحریک‌کننده‌ی غدد عرق را مسدود می‌کند. اثر این درمان معمولاً بین ۶ تا ۱۲ ماه باقی می‌ماند و پس از آن ممکن است نیاز به تزریق مجدد باشد.

درمان جراحی

مایکروویودرمانی: در این روش با استفاده از انرژی مایکروویو، غدد عرق در نواحی خاص مانند زیر بغل به‌طور دائمی تخریب می‌شوند. معمولاً این درمان در دو جلسه‌ی ۲۰ تا ۳۰ دقیقه‌ای انجام می‌شود که با فاصله‌ی حدود سه ماه از هم صورت می‌گیرند.

برداشتن غدد عرق: اگر عرق كردن زياد محدود به ناحیه‌ی زیر بغل باشد، ممکن است پزشک برداشتن غدد عرق آن ناحیه را توصیه کند. این روش معمولاً زمانی به کار می‌رود که سایر درمان‌ها مؤثر نبوده‌اند.

جراحی اعصاب (سمپاتکتومی): در موارد شدید تعریق کف دست، ممکن است از جراحی برای قطع یا سوزاندن برخی اعصاب سمپاتیک استفاده شود. توجه داشته باشید که این روش ممکن است با عارضه‌ای به نام تعریق جبرانی همراه باشد، یعنی افزایش تعریق در بخش‌های دیگر بدن.

درمان عرق كردن زياد، ابتدا با شناسایی و برطرف‌کردن علت اصلی شروع می‌شود و در صورت نیاز، روش‌های درمانی مکمل نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

درمان خانگی

ایجاد تغییراتی در سبک زندگی و فعالیت‌های روزمره می‌تواند به کاهش و کنترل علائم عرق كردن زياد کمک کند. برخی از توصیه‌های مؤثر در این زمینه عبارت‌اند از:

• استفاده از اسپری‌های ضدتعریق حاوی ترکیبات مؤثر مانند کلرید آلومینیوم
• به‌کارگیری پدهای جاذب یا محافظ زیر بغل برای جلوگیری از خیس شدن لباس
• انتخاب لباس‌هایی با الیاف طبیعی مانند پنبه که به تنفس پوست کمک می‌کند (پارچه‌های مصنوعی مثل نایلون ممکن است باعث افزایش تعریق شوند)
• پرهیز از پوشیدن لباس‌های خیلی تنگ که جریان هوا را محدود می‌کنند
• انتخاب کفش‌های ساخته‌شده از چرم طبیعی برای تهویه بهتر پا
• استفاده از جوراب‌های ضخیم با الیاف طبیعی برای جذب رطوبت و جلوگیری از بوی بد

این راهکارها به کاهش ناراحتی ناشی از عرق كردن زياد کمک کرده و کیفیت زندگی فرد را بهبود می‌بخشند.

چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟

عرق كردن زياد گاهی می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل پزشکی جدی باشد. در صورت بروز هر یک از علائم زیر، مراجعه به پزشک متخصص ضروری است:

• تعریق همراه با کاهش وزن غیرقابل توجیه
• تعریق شدید در هنگام خواب
• تعریق همراه با علائمی مانند تب، درد قفسه سینه، تنگی نفس یا ضربان قلب نامنظم
• ادامه‌دار بودن تعریق بدون علت مشخص

تشخیص و درمان به‌موقع می‌تواند از پیشرفت بیماری‌های زمینه‌ای جلوگیری کند.

کلام آخر

عرق كردن زياد در اکثر مواقع مشکل جدی به شمار نمی‌آید و بیشتر باعث ناراحتی فرد می‌شود؛ اما در برخی موارد ممکن است به دلایل پزشکی مهمی رخ دهد. از این رو، اولین گام برای رفع این مشکل، مراجعه به پزشک، انجام آزمایش‌های لازم و تشخیص دقیق علت تعریق است.

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

ماموگرافی پستان روشی برای شناسایی تومورها و ناهنجاری‌های بافت پستان است. سن شروع ماموگرافی بسته به سابقه خانوادگی فرد متفاوت است، اما به‌طور معمول توصیه می‌شود زنان از سن چهل سالگی هر سال این آزمایش را انجام دهند. در این مطلب به بررسی انواع ماموگرافی، نحوه انجام آن و نکات مرتبط خواهیم پرداخت.

0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص اولویت‌های ما هستند.

به ما اعتماد کنید و از خدمات بی‌نظیر ما بهره‌مند شوید.

ماموگرافی چیست؟

ماموگرافی سینه یا پستان‌نگاری روشی تشخیصی است که با استفاده از اشعه ایکس به بررسی بافت پستان و شناسایی علائم اولیه سرطان سینه می‌پردازد. این آزمایش نقش مهمی در تشخیص زودهنگام توده‌های غیرطبیعی و سرطان سینه دارد.

معمولاً انجام ماموگرافی از سن ۴۰ سالگی پیشنهاد می‌شود، اما افرادی که دارای سابقه خانوادگی سرطان سینه هستند باید زودتر برای انجام آن اقدام کنند.

موارد قابل تشخیص با ماموگرافی

یکی از کاربردهای اصلی ماموگرافی، شناسایی توده‌ها یا رشد غیرطبیعی سلول‌ها در بافت سینه است. انجام غربالگری‌های منظم باید تا زمانی که پزشک توصیه می‌کند ادامه یابد. همچنین پزشک ممکن است ماموگرافی را در موارد زیر تجویز کند:

• بررسی نتایج غیرطبیعی ماموگرافی‌های قبلی
• پیگیری و ارزیابی تغییرات در توده‌ها یا نواحی مشکوک
• تشخیص رشدهای غیرطبیعی هنگام معاینه فیزیکی پستان

ماموگرافی در چه سنی انجام می‎شود؟

براساس توصیه انجمن زنان و زایمان آمریکا، زنان ۴۰ سال به بالا باید هر یک تا دو سال یک‌بار ماموگرافی انجام دهند. انجمن سرطان آمریکا نیز آغاز غربالگری منظم را از سن ۴۵ سالگی پیشنهاد می‌کند.

در افرادی با سابقه خانوادگی سرطان پستان، غربالگری باید از سنین پایین‌تر شروع شود. برای تعیین زمان مناسب آغاز ماموگرافی، مشاوره با پزشک متخصص زنان ضروری است.

فواید و مزایای ماموگرافی

همان‌طور که اشاره شد، ماموگرافی روشی مؤثر برای شناسایی سلول‌های غیرطبیعی، توده‌ها یا سرطان سینه است. انجام این آزمایش می‌تواند به کاهش مرگ‌ومیر ناشی از سرطان پستان کمک کند. شناسایی زودهنگام بیماری از طریق غربالگری باعث کاهش نیاز به درمان‌هایی مانند شیمی‌درمانی می‌شود.

اگرچه گاهی نتایج ماموگرافی ممکن است کاذب باشد، اما در اغلب موارد، منفی بودن نتیجه تا حد زیادی احتمال ابتلا به سرطان سینه را کاهش می‌دهد.

مامو گرافی چگونه انجام میشود؟

دستگاه ماموگرافی شامل دو صفحه‌ی موازی است که سینه‌ها بین آن‌ها قرار می‌گیرند. این صفحات به هم نزدیک شده و بافت سینه را فشرده می‌کنند تا تصاویر واضح‌تری از بافت ثبت شود.

پس از تنظیم موقعیت سینه روی دستگاه، تکنسین از بیمار می‌خواهد نفس عمیقی بکشد و آن را نگه دارد. سپس با استفاده از اشعه ایکس با دوز پایین، تصاویری از زوایای مختلف سینه گرفته می‌شود.

زمان مناسب برای انجام ماموگرافی معمولاً یک هفته پس از پایان دوره قاعدگی است.

انواع ماموگرافی

ماموگرافی معمولی

در این روش، با بهره‌گیری از اشعه ایکس با دوز کم، تصاویر دقیقی از بافت سینه تهیه می‌شود. ماموگرافی ابزاری مؤثر برای شناسایی زودهنگام سرطان سینه و دیگر بیماری‌های پستان در زنان محسوب می‌شود.

ماموگرافی دیجیتال

ماموگرافی دیجیتال نسخه پیشرفته‌تری از ماموگرافی سنتی است که در آن تصاویر بافت پستان به‌صورت دیجیتال و قابل نمایش روی مانیتور ثبت می‌شوند. این روش سرعت بالاتری در تصویربرداری دارد، دوز اشعه‌ی کمتری تولید می‌کند و ناراحتی کمتری برای فرد به‌همراه دارد.

ماموگرافی دیجیتال به‌ویژه در سه گروه از زنان عملکرد بهتری نسبت به نوع معمولی دارد: زنانی زیر ۵۰ سال، افرادی با بافت سینه‌ی متراکم، و زنانی که در مرحله پیش‌یائسگی قرار دارند.

ماموگرافی سه بعدی

ماموگرافی سه‌بعدی، پیشرفته‌ترین نوع ماموگرافی است که با استفاده از اشعه ایکس، تصاویر متعددی از زوایای مختلف بافت سینه ثبت می‌کند. این فناوری به رادیولوژیست امکان می‌دهد تا بافت سینه را به‌صورت دقیق‌تر و لایه‌به‌لایه بررسی کند.

برخلاف ماموگرافی سنتی که تصاویر به‌صورت تخت هستند، در ماموگرافی سه‌بعدی نمایی عمقی از بافت ارائه می‌شود که دقت تشخیص را افزایش می‌دهد و احتمال خطا را کاهش می‌دهد.

بهترین زمان انجام ماموگرافی

برای انجام ماموگرافی، زمان‌بندی با توجه به چرخه قاعدگی اهمیت دارد. بهترین زمان انجام این آزمایش، حدود یک هفته پس از پایان دوره قاعدگی است. در مقابل، هفته قبل از شروع پریود زمان مناسبی برای ماموگرافی نیست، زیرا در این بازه بافت سینه حساس‌تر بوده و ممکن است انجام آزمایش با ناراحتی بیشتری همراه باشد.

آمادگی های لازم

قبل از انجام ماموگرافی باید چند نکته را رعایت کنید:

• از استفاده هرگونه اسپری خوشبوکننده، عطر، پماد یا کرم روی ناحیه سینه خودداری کنید، زیرا ممکن است لکه‌هایی روی تصاویر ماموگرافی ایجاد کرده و کیفیت آن را کاهش دهد.
• اگر در دوران بارداری یا شیردهی هستید، حتماً این موضوع را به رادیولوژیست اطلاع دهید تا روش مناسب و ایمن برای شما انتخاب شود.
• بهتر است ماموگرافی را در مراکز معتبر انجام داده و سالانه همان مرکز را برای انجام آزمایش انتخاب کنید تا امکان مقایسه نتایج با سال‌های قبل فراهم شود.
• در صورتی که پروتز سینه دارید، حتماً پزشک خود را مطلع کنید.

انجام ماموگرافی به چه افرادی توصیه می شود

به‌طور کلی، انجام ماموگرافی برای زنان بالای ۴۰ سال توصیه می‌شود تا موارد مشکوک به سرطان سینه در مراحل اولیه تشخیص داده شود، زیرا این بیماری ممکن است بدون علامت ظاهر شود. برای افرادی که سابقه خانوادگی سرطان سینه دارند، انجام مرتب ماموگرافی اهمیت ویژه‌ای دارد.

همچنین کسانی که دارای جهش ژنی BRCA هستند، باید سالانه علاوه بر ماموگرافی، ام‌آرآی (MRI) نیز انجام دهند، چرا که این جهش می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.

عوارض ماموگرافی

همان‌طور که گفته شد، ماموگرافی با استفاده از اشعه ایکس با دوز پایین انجام می‌شود. با این حال، مزایای این روش در تشخیص سریع و به‌موقع سرطان سینه بسیار بیشتر از خطرات احتمالی آن است و متخصصان آنکولوژی بر این باورند که فواید ماموگرافی بر هرگونه عارضه احتمالی ارجحیت دارد.

توجه داشته باشید که برای افرادی که پروتز یا ایمپلنت سینه دارند، ماموگرافی ممکن است به پروتز آسیب وارد کرده یا باعث پارگی آن شود؛ بنابراین این افراد حتماً باید پیش از انجام آزمایش موضوع را به پزشک یا تکنسین اطلاع دهند.

کلام آخر

ماموگرافی یکی از آزمایش‌های مهم غربالگری برای زنان است. با انجام سالانه‌ی این آزمایش، می‌توان بدخیمی‌های پستان را به‌موقع تشخیص داده و درمان مؤثری را آغاز کرد. اگر بالای ۴۰ سال سن دارید یا در خانواده‌تان سابقه ابتلا به سرطان پستان وجود دارد، بهتر است با پزشک زنان درباره ضرورت انجام ماموگرافی مشورت کنید.

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.